พิกุลทอง
ยโสธร เมืองฟ้า ดารารัตน์
มีกษัตริย์ ครองเมือง เลื่องทิศา
ทิพยรัตน์ เจ้าหญิง พริ้งงามตา
จำต้องขึ้น ปกครองหล้า สืบจากลุง
ด้วยเป็นหญิง เกรงไพร่ ไม่เคารพ
แผ่นดินต้อง ถึงจุดจบ เลือดกลบฟุ้ง
เพราะต้องรบ ชิงบัลลังก์ จากท่านลุง
ด้วยหมายมุ่ง เป็นกษัตริย์ รัฐนั้นนา
อโณทัย องครักษ์ จักแก้ไข
แสร้งทำเป็น ขบถให้ เสื่อมเสียหน้า
แม้ไว้ใจ แต่ต้องตาย วายชีวา
แล้วไพร่ฟ้า ต้องเคารพ และเชื่อใจ
ทั้งหมดที่ ทำไป ก็เพราะรัก
ถวายหัว ให้ประจักษ์ สลักไว้
ทิพยรัตน์ ขัตติยา ข้าขอตาย
ชีพวางวาย ให้เจ้าต้อง ครองราชย์นาน
อโณทัย หลับตาลง ปลงชีวาตม์
เสียงปืนสาด เลือดพล่าน ลานประหาร
เจ้าตายแล้ว ตายแล้วหนอ