จากเอเดนสวนสรวงล่วงแหล่งหล้าอาดัมและเอวาตกสวรรค์เกิดมนุษย์คู่แรกแบกโทษทัณฑ์แพร่เผ่าพันธุ์ต่อไปในโลกาถึงโนอาห์มนุษย์สุดโหดร้ายมุ่งทำลายชีวิตจิตบาปหนาฝนตกสี่สิบวันตามบัญชาเกิดมหาอุทกภัยในตำนานเกิดเมโสโปเตเมียแหล่งจารีตหว่างไทกรีส-ยูเฟรตีสลุ่มละหานแหล่งกสิกรรมล้ำหน้าชลประทานแรกจดจารสุเมเรียนเริ่มเขียนคำถึงบาบิโลนเรืองรุ่งเฟื่องฟุ้งสุดใจมนุษย์เสื่อมทรามลามถลำชอบพูดจาบลาบลาภาษาคำวัฒนธรรมสูญสลายมลายไปจากอาดัม โนอาห์ อับราฮัมเกิดสายธรรมสองศาสน์ชาติยิ่งใหญ่ทั้งชาวคริตส์อิสอัคยิวโยงใยอิสลามได้มุฮัมมัดสายอิชมาเอลชนชาติยิวยาโคป โยเซฟหลานย้ายถิ่นฐานสู่อียิปต์ลิบตาเห็นรุ่นโมเสสยิวเป็นทาสชาติลำเค็ญถูกฆ่าเข่นทรมานนานหลายปีพระเจ้าใช้ให้โมเสสปลดปล่อยทาสจากอำนาจฟาโรห์พายิวหนีทะเลแดงถูกแหวกแทรกวารีคืนถิ่นที่คานาอันตามสัญญาพระองค์มอบบัญญัติสิบประการให้ลูกหลานชาวยิวยึดรักษาหลงร่อนเร่ทะเลทรายหลายเพลาสู่ดินแดนพันธสัญญาสี่สิบปีถึงเยซูนาซาเร็ธ เบธเลเฮมจรดเยรูซาเล็มเมืองชินสีห์สู่มักกะฮ์ถัดมาห้าร้อยปีมุฮัมมัดเผยวจีแห่งอัลลอฮ์จากดินแดนเมโสโปเตเมียสู่เปอร์เซียอาหรับจรดใต้หนอเกิดมนุษย์หลายเผ่าแยกเหล่ากอล้วนแม่พ่อเดียวกันสร้างสรรค์มา...
จงรักแต่อย่าทุกข์เพียงสุขสันต์จงรักแต่อย่าหวั่นยึดมั่นไหนจงรักแต่อย่าหวังคาดดั่งใจจงรักและก้าวไปในเสรีจงเชื่อว่าสัจจะชนะแน่จงเชื่อจิตเดิมแท้พระชินสีห์จงเชื่อในคุณงามและความดีจงเชื่อถ้อยวจีแห่งพุทธาจงเรียนรู้ปล่อยวางทุกอย่างสิ้นจงเรียนรู้ชีวินอุเบกขาจงเรียนรู้จักตัวตนพ้นมายาจงเรียนรู้อัตตาพาทุกข์ทนจงอย่าปล่อยให้จิตใจใช้กลเล่ห์จงอย่าเขวหนทางแห่งมรรคผลจงอย่ายึดถือมั่นในตัวตนจงล่วงพ้นคนสัตว์ฉากทัศน์ใดจงมองฉันคือเธออีกคนหนึ่งจงมองฉันลึกซึ้งใช่ใครไหนจงมองฉันแค่ภาพลวงปราศกายใจจงมองฉันแท้ไซร้ไม่มีจริง...
พุทธพจน์ภาษิตลิขิตเขียนกาลจำเนียรก่อนเก่าเขาศึกษาระดับความรู้แจ้งแห่งปัญญาเฉกฝึกม้าให้เชื่องเปรื่องอินทรีย์ชายผู้หนึ่งน้อมเกล้าเฝ้าพุทธะอาชีวะฝึกม้าเป็นสารถีตถาคตตรัสปุจฉาถามพาทีถึงวิธีฝึกม้าจงสาธยายชายฝึกม้าสารถีเกสีตอบในระบอบฝึกม้าอาขยายมีวิถีสี่แบบอย่างแยบคายทูลถวายน้อมเกล้าเล่าความนัยม้าหนึ่งฝึกเพียงละม่อมพร้อมสยบอาหารครบน้ำดีเปลี่ยนนิสัยเอ่ยวาจาฟังเพราะเสนาะใจก็เชื่องได้ดั่งอุบลบานพ้นธารม้าสองฝึกรุนแรงใช้แทงปฏักยากยิ่งจักเชื่อเชื่องเปลืองสังขารบ้างลงแส้ผูกขาพันธนาการงดอาหารความพยศจึงหมดลงม้าสามดั่งอุบลปริ่มพ้นน้ำเบาหนักทำเพาะบ่มสมประสงค์บ้างรุนแรงบ้างละม่อมยอมเชื่องลงอาชาคงใช้ประโยชน์สิ้นโทษภัยม้าสี่ราวอุบลงอกเพิ่งออกเหง้าเป็นอาหารปลาเต่ามิเอาไหนจะฝึกฝนเสียเปล่าเขลาเกินไปฝึกไม่ได้ให้ฆ่าทิ้งอิงปาจารย์...
เสื่อมสัตย์ศีลสิ้นธรรมาอารยะเสื่อมศรัทธาปสาทะมนุสสาเสื่อมทรามพรหมวิหารสี่มีเมตตาเสื่อมปรัชญาฟ้าหมองครองปฐพีสู่หุบเหวคำสาปปวงบาปเคาะห์สู่คำเยาะเย้ยหยันยันภูตผีสู่โทษทัณฑ์จากสรวงล่วงอเวจีสู่อัคนีแห่งไฟประลัยกัลป์สูญเสียธรรมจะดำดิ่งสิ่งอาเพศสูญเทเวศน์ที่ปกปักจักอาสัญสูญสิ้นปราชญ์ย่อมตกตายไปตามกันสูญเผ่าพันธุ์เพราะอวิชชาพามืดมนจบสิ้นยุคเกิดแลดับปรับสมดุลจบบุญคุณความแค้นแสนสับสนจบผูกพันชาตินี่ที่วกวนจบสิ้นคนตามบัญชาฟ้าลงทัณฑ์หน้าสุดท้ายประวัติศาสตร์สิ้นชาติภพหน้าสุดท้ายจุดจบพบโศกศัลย์ห้าสุดท้ายแห่งมนุษย์สุดสิ้นกันหน้าสุดท้ายก่อนความฝันวันต่อไป..(เริ่มต้นยุคหินอีกครั้ง)
หัวร่อ...ให้โลกหล้าพาขันแข่งมุ่งแก่งแย่งกระดูกโตโกลาหลทำร้ายกันหยันเย้ยเผยเล่ห์กลบนถนนสู่สุสานลานประลองหัวร่อ...ให้ชนชั้นปัญญาปราชญ์หลงอำนาจมัวเมาเฝ้ากลัดหนองเหยียบซากศพช่วงชิงสิ่งหมายปองสุดท้ายกองเป็นศพกลบฝังดินหัวร่อ...ให้ชีวิตติดตรวนโซ่ประชันโอ่เพลงเศร้าเฝ้าติฉินยุ่งวุ่นวายภารกิจจิตชาชินหลงลืมสิ้นความตายขายชีวาหัวร่อ...ให้ขุนเขาทอดเงาเขียวดูโดดเดี่ยวแต่สงบพบหรรษาหัวร่อให้สุริยันและจันทราคงแต้มฟ้างามสง่าน่ายลชมหัวร่อ...ให้ธารามหาสมุทรมิสิ้นสุดระลอกคลื่นดื่นถาถมเก่าไปใหม่มาตามกระแสลมล้วนจ่อมจมลับหายไปตามกาลหัวร่อ...ให้ลาภยศและชื่อเสียงประหนึ่งเยี่ยงเมรัยให้หอมหวานหมื่นหยดหยาดเมามายก็ไม่ปานเพียงร้าวรานยามสร่างร่างทรุดโทรมหัวร่อ...ให้สัจธรรมค้ำจุนหล้าดั่งมารดาสรรพสิ่งยิ่งแสงโสมคงเยียวยารักษาปลอบประโลมซ่อนพักตร์โฉมสะคราญไว้ในหมอกจาง...
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1093
