หลังนิเทศชั้นเรียนแวะเวียนถึงผอ.หนึ่งแจ้งครูให้รู้ผลพร้อมแนะแนวศึกษาคราเยี่ยมยลให้ทุกคนคุณครูผู้สอนฟังครูควรวางตัวตนสนใจเด็กคอยตรวจเช็คเด็กก่อนย้อนภูมิหลังจะสื่อสารอย่างไรให้เด็กฟังจำต้องนั่งกลางใจในผู้เรียนเด็กร้อยแม่พันพ่อหลากกอเผ่ามิรู้เขารู้เราเฝ้าอ่านเขียนผลสัมฤทธิ์ย่อมต่ำการร่ำเรียนความพากเพียรสูญเปล่าจงเข้าใจเปรียบพระสัพพัญญูผู้รู้แจ้งย่อมสำแดงธรรมตามอัชฌาสัยปวงส่ำสัตว์ได้สดับล้วนจับใจเหตุทรงใช้นิรมานกายหลายล้านทำพึงพิเคราะห์ดูเถิดย่อมเกิดผลครูทุกคนช่วยชุบอุปถัมภ์ผู้เรียนคือศูนย์กลางครูสร้างทำอย่าเพลินพร่ำสอนเปล่าไม่เข้าใจ...ปล.ท่านอาจสำเร็จอรหันต์ ปัจเจกพระพุทธเจ้า หากปราศจากนิรมานกายร้อยล้านพันล้านแห่งทศพลญาณของพระพุทธเจ้าทั้งหลายก็เปล่าประโยชน์ที่จะสอนธรรม...(นำมาจากคำสอนท่านอนุตราจารย์ชิงไห่)www.suprememasterTV.com
มกราหน้าหนาวใจผ่าวร้อนคอยงามงอนว่าจะกลับมาลับหายถึงวันเด็กคิดคนึงถึงมิคลายเคยเล่นว่ายคลองใสครั้งวัยเยาว์กุมภาวาเลนไทน์ให้ดอกไม้ปีนี้ไร้คนรับพาอับเฉาวันมาฆะมีนามาไร้เงาแต่ก่อนเก่าร่วมหนุนสร้างบุญทานย่างเมษาหน้าร้อนสะท้อนจิตคนเคยชิดไม่มาพาร้าวฉานเคยสาดน้ำร่วมกันวันสงกรานต์ขอพรท่านผู้ใหญ่ให้เปรมปรีดิ์วันแรงงานพฤษภาคอยท่าเก้อไร้เงาเธอคืนถิ่นสิ้นหน่ายหนีทิ้งทุ่งนาเงียบเหงาเศร้าฤดีลืมวิถีท้องทุ่งหลงกรุงไกลจนเดือนหกมิถุนากบพาร้องนั่งเหม่อมองฝนตกอกหวั่นไหวเคยร่วมบุญวิสาขาจำอาลัยวันพระใหญ่ไร้เงาเจ้านวลปรางกรกฎามาถึงครึ่งปีผ่านด้วยนงคราญไม่มาพาหม่นหมางเข้าพรรษาสิงหาพาเลือนรางเคยร่วมนางแห่เทียนเพียรบำเพ็ญล่วงเดือนเก้าเทศกาลงานกินผักรอคนรักกันยาไม่มาเห็นออกพรรษาตุลาพาลำเค็ญก่อนเนื้อเย็นเคียงนั่งนับบั้งไฟพฤศจิกามาถึงคนึงนิจเคยเคียงชิดคู่กันวันเพ็ญใสลอยกระทงอธิษฐานพานร่วมใจปีนี้ไร้คู่ลอยพลอยจาบัลย์คอยจนถึงธันวาข่าวว่ากลับจนเลยลับคริสต์มาสปราศจอมขวัญส่งท้ายปีเคาท์ดาวน์เจ้าเงียบงันจนถึงวันปีใหม่ได้ขวบปี...
มนุษย์ถูกสร้างตามลักษณ์พระพักตร์เจ้าร่างกายเอาผงคลีดินสิ้นผสมปั้นคลุกเคล้าก่อรูปร่างอย่างน่าชมมอบปราณลมให้ไว้ในวิญญาณ์วิญญาณนี้อมตะอัประไมยมิมีใครทำลายหมายเข่นฆ่ากายเกิดดับลับไปไม่นำพาแต่วิญญาณ์ยืนยงคงกระพันเปลี่ยนร่างใหม่เรื่อยไปไม่สิ้นสุดกายโทรมทรุดแตกไปในรูปขัณฑ์คืนสู่ดินดั่งเดิมเริ่มวารวันวิญญาณเป็นนิรันดร์มิผันไปพระองค์มอบเจตจำนงเสรีให้ชนมีสิทธิเลือกเป็นแบบไหนเพียงเปลี่ยนแปลงถ้าหากมิชอบใจผลเช่นใดเพียงยอมรับกับความจริง...สิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้1.เจตจำนงเสรี (สิทธิในการเลือก/เปลี่ยนแปลงแต่ไม่สามารถกำหนดผลได้แน่นอน)2.วิญญาณอมตะ (ทำลาย/ทำให้สูญหายไม่ได้เป็นพลังงานที่เป็นนิรันดร์)
จากเอเดนสวนสรวงล่วงแหล่งหล้าอาดัมและเอวาตกสวรรค์เกิดมนุษย์คู่แรกแบกโทษทัณฑ์แพร่เผ่าพันธุ์ต่อไปในโลกาถึงโนอาห์มนุษย์สุดโหดร้ายมุ่งทำลายชีวิตจิตบาปหนาฝนตกสี่สิบวันตามบัญชาเกิดมหาอุทกภัยในตำนานเกิดเมโสโปเตเมียแหล่งจารีตหว่างไทกรีส-ยูเฟรตีสลุ่มละหานแหล่งกสิกรรมล้ำหน้าชลประทานแรกจดจารสุเมเรียนเริ่มเขียนคำถึงบาบิโลนเรืองรุ่งเฟื่องฟุ้งสุดใจมนุษย์เสื่อมทรามลามถลำชอบพูดจาบลาบลาภาษาคำวัฒนธรรมสูญสลายมลายไปจากอาดัม โนอาห์ อับราฮัมเกิดสายธรรมสองศาสน์ชาติยิ่งใหญ่ทั้งชาวคริตส์อิสอัคยิวโยงใยอิสลามได้มุฮัมมัดสายอิชมาเอลชนชาติยิวยาโคป โยเซฟหลานย้ายถิ่นฐานสู่อียิปต์ลิบตาเห็นรุ่นโมเสสยิวเป็นทาสชาติลำเค็ญถูกฆ่าเข่นทรมานนานหลายปีพระเจ้าใช้ให้โมเสสปลดปล่อยทาสจากอำนาจฟาโรห์พายิวหนีทะเลแดงถูกแหวกแทรกวารีคืนถิ่นที่คานาอันตามสัญญาพระองค์มอบบัญญัติสิบประการให้ลูกหลานชาวยิวยึดรักษาหลงร่อนเร่ทะเลทรายหลายเพลาสู่ดินแดนพันธสัญญาสี่สิบปีถึงเยซูนาซาเร็ธ เบธเลเฮมจรดเยรูซาเล็มเมืองชินสีห์สู่มักกะฮ์ถัดมาห้าร้อยปีมุฮัมมัดเผยวจีแห่งอัลลอฮ์จากดินแดนเมโสโปเตเมียสู่เปอร์เซียอาหรับจรดใต้หนอเกิดมนุษย์หลายเผ่าแยกเหล่ากอล้วนแม่พ่อเดียวกันสร้างสรรค์มา...
จงรักแต่อย่าทุกข์เพียงสุขสันต์จงรักแต่อย่าหวั่นยึดมั่นไหนจงรักแต่อย่าหวังคาดดั่งใจจงรักและก้าวไปในเสรีจงเชื่อว่าสัจจะชนะแน่จงเชื่อจิตเดิมแท้พระชินสีห์จงเชื่อในคุณงามและความดีจงเชื่อถ้อยวจีแห่งพุทธาจงเรียนรู้ปล่อยวางทุกอย่างสิ้นจงเรียนรู้ชีวินอุเบกขาจงเรียนรู้จักตัวตนพ้นมายาจงเรียนรู้อัตตาพาทุกข์ทนจงอย่าปล่อยให้จิตใจใช้กลเล่ห์จงอย่าเขวหนทางแห่งมรรคผลจงอย่ายึดถือมั่นในตัวตนจงล่วงพ้นคนสัตว์ฉากทัศน์ใดจงมองฉันคือเธออีกคนหนึ่งจงมองฉันลึกซึ้งใช่ใครไหนจงมองฉันแค่ภาพลวงปราศกายใจจงมองฉันแท้ไซร้ไม่มีจริง...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
243
