ดารดาษแดงประทับประดับช่อ ลานลออชมพูพราวและขาวสด เลื่อมลดาค่าพอชะลอพจน์ พเยียยศยั่วพยางค์ให้วางมา ร้อนรุ่มสุมไล่หัวใจจี้ อาจดับด้วยมาลีอันมีค่า เพื่อเยือกเย็นเหยาะลงตรงอุรา ทุกดอกแห่งบุปผาล้วนสมบูรณ์ ชบาไพรไร้กระถางกลางกระท่อม อาจมิหอมเช่นกุหลาบใช่สาบสูญ ค่าแจกันกุก่องอาจกองกูณฑ์ หากจรูญกลับจรายหัวใจเรา กลิ่นจรุงฟุ้งหอมดอมด้วยจิต หากแค่พิศเพียงผาดประกาศเขลา ด้วยคุณค่าน้อยใหญ่ใช่ยิ่ง-เยาว์ มากแง่เงางดงามควรตามดู