หมอกจาง
สิ้นเสียงประตูเปิดแล้วก็ปิดดังโครม.. ผมก็กลับเข้ามาอยู่ในห้อง ห้องของตัวเอง
จากบ้านแก้วกลับมายังที่พักผม ไกลพอดู ผมไม่รู้หรอกว่าขับกลับมาอย่างไร ในหัวไม่มีความสนใจอื่นนอกจากเรื่องของแก้ว..
คนที่ทำให้ผมหงุดหงิดที่สุดชนิดที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำมาก่อนได้เลยในชีวิต แต่ก็นั่นแหละนะ..ผมก็ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนเท่าแก้วเหมือนกัน
อาจจะเป็นด้วยเหตุนี้ละมั้ง ผมถึงได้หงุดหงิดขนาดนี้..
ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่ผมแคร์ที่สุด ผมคงไม่เก็บเรื่องของเธอมาใส่ใจมาเป็นอารมณ์ ก็คงเออออห่อหมกปลอบเธอด้วยคำหวานๆไปตามเรื่อง
นั่นสิ..เพียงแค่ปลอบ เพียงแค่บอกกับเธอถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น เพียงเท่านั้น
1291
2
0
หน้าส่วนตัว
