เช้านี้บรรยากาศค่อนข้างเงียบเหงา...อริยะตื่นตั้งแต่ฟ้าเริ่มสาง แต่จะว่าไปเขาแทบไม่ได้นอนด้วยซ้ำ...เขาลุกมาจากที่นอนขณะที่คนอื่นๆ ยังไม่กระดิกตัว...
ขาก้าวไปเรื่อยๆ ตามหาดทรายสีขาวที่ทอดยาว เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเดินไปถึงไหน รู้เพียงว่าอยากจะเดินไปจนสุดโค้งกว้างนั่น...
ร่างใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาทางหางตา...จนกระทั่งเดินมาใกล้...เขาไม่หยุดรอเพราะคิดว่าไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามในเมื่อเดินมาหาเขาเองก็ควรจะตามให้ทัน
ตื่นเช้าจัง
รอยยิ้มที่ดวงตาลดวูบลงเมื่อได้ยินเสียงผู้มาใหม่ เหลือเพียงเสียงในลำคอแสดงว่าเขาได้ยินแต่ไม่ประสงค์จะตอบเท่านั้น...ไม่มีเสียงใดๆ เอ่ยออกม
หน้าส่วนตัว
749
0
0
