กลิ่นธูปโชยไปทั่วห้อง ด้วยธูป สิบหก ดอกที่จุดหน้าพระ
ประธาน พระพุทธรูปขนาดใหญ่...
ลืมแล้วหรือ คำสาบานขานไว้หน้าพระว่าอย่างใด
เมื่อชาติใดเราได้พบกัน เราจะมิมีวันแยกจากกัน...
ฉันวางบทกลอนล่าสุด ไว้หน้าพระ และ อ่านบทกลอน
นั้นถวายองค์มหาเทพ ซึ่งรอรับบทกลอนนั้นด้วยใจจดใจจ่อ
...ในโลกจริง..เราจะพบกันเมื่อไหร่ไม่สำคัญ
แต่ในโลกฝัน...ฉันมีคุณเต็มหัวใจ..
กับดักอะไรที่ไหน..เธอมิใช่หรือที่สัญญาและสาบานกันไว้
ณ ภพชาติใดเล่า..
๏ ขอตั้งจิต อธิษฐาน..ด้วยพานทอง
ซึ่งตระกอง..แนบสุคนธ์ มาลย์ล้นค่า
ขึ้นวางตั้งแทบพระบาทพระศาสดา
ว่าคำลูกนี้หนา
หน้าส่วนตัว
9
0
0
