8 สิงหาคม 2548 09:54 น.
plaing_piu
๑ ลมฝนล่มสั่งฟ้า วาบไหว
แปลบอัสสุหล่นนัย อกอึ้ง
รักพลันเริ่มแล้วไกล กลับปริ เวทนา
คืนจิตประภัสสร์ขึ้ง สร่างสิ้นโศกจม
มีอะไรให้เธอพลั้งเผลอรัก
ไม่รู้จักมากไปกว่าใฝ่หา
ค้นที่สุดของใจนัยสัญญา
พึงด้นหาสัจจธรรมรักดำเนิน
ชีวิตที่ดำรงมั่นคงยาก
รักยิ่งขวากหนามคั้น..ติ...สรรเสริญ
ทุกย่างก้าวร้าวระทมเผชิญ
คิดง่ายเกินจริงไฟเผาในทรวง
รักมิได้งามง่ายฟูมฟายว่า
รักมีค่าควรนัยให้แหนหวง
รักคือวันคืนยั่งยืนทั้งปวง
ให้...แม้ดวงใจช้ำ...มิคำนึง
รักใครแล้วแก้วจำ..อย่าช้ำโศก
ให้ก้องโลกโศลกรติบ่มิหึง
วาสนาฟ้าดินสิ้น...รำพึง
นานเท่าใดไปมิถึง...จมซึ่งทุกข์
น้ำตารื้นคืนเหงาเศร้า..พอเถิด
หัวใจเพริดไกลบอบช้ำ..ปลอบปลุก
ถึงวันหนึ่งซึ้งนัยไฟโชนลุก
สวรรค์สุขทุกข์นรกผกทะยาน...
หวังได้เห็นแก้วหอมใครล้อมรื่น
มีรักยืนรอบกายสายใยสาน
ค่าสูงนักรักฉะนี้นัยพิมาน
สุขกับบ้านหวานกับรักประจักษ์จริง
๑๑๑๑๑
4 สิงหาคม 2548 01:38 น.
plaing_piu
๑ พยุไหวสะท้าน ปฐพี
มืดหม่นสรรพสิ่งมี ป่นสิ้น
อารมณ์กรากรดี มิต่าง เพชรหึง
เกรี้ยวกราดแทบแดดิ้น อกนี้มิคลอน
ฟ้าอ่อนอาจดูเหงาเราต่างเงียบ
ลมละเลียบปลายไม้เอนไหวอ่อน
อารมณ์หมางคลางแคลงสุมแรงร้อน
ความงามตอนอ่อนหวานมิบานปลาย
เอาทิฐิพิจารณารัก
หลงจมปลักดักดานจะชนะพ่าย
ปัญหาต่อปัญหายิ่งท้าทาย
คิดชนะ..แท้พะพ่ายภายในตน
รักมิใช่ใคร่เล่นสิ่งเร้นลึก
ความรู้สึกตกผลึกเต็มอกเข้มข้น
เสนอจิตมิตรใจให้ห่วงคน
ไร้เหตุผล....บางที...หนี้ความรัก
ไม่วิงวอนอ้อนจำทนคำพล่อย
ไม่ประดอยถ้อยคมคารมหัก
ไม่เคยลืมหัวใจใครว่าภักดิ์
ไม่ตระหนัก..รักใครไม่คลาดแคล้ว
บอกหัวใจใครแล้วมิแผ่วล่วง
ให้หมดดวงใจมีที่แน่แน่ว
ไม่ถาม..หากจากกันวันเพริศแพร้ว
เธอมีแก้วแววใส.....ใคร่ยินดี
๑๑๑๑๑
1 สิงหาคม 2548 03:38 น.
plaing_piu
เธอผ่านมาในชีวิต
ไม่ผิดหัวใจใฝ่ฝัน
รู้สึกลึกซึ้ง..ผูกพัน
คืนวันฝันมิเดียวดาย
ทะเลคลื่นเห่สวย
พฤกษ์ผาห้วยระรวยสาย
คำนึงถึงมิวาย
หวานมิหน่ายมิคลายเยือน
๑ สวาทเกลื่อนเก็บไว้ แนบทรวง
หอมเล่ห์เสน่ห์หวง หนึ่งห้าม
นวลกระจ่างในดวง- จิตพร่ำ ถวิลเนอ
วิบากรักยากข้าม ผิดซ้ำชะตา
เพลาดึกนึกไปแล้วใจหาย
วันสุดท้ายสายใยไม่เห็นหน้า
ฝากคำถามความหมายคล้ายจากลา
ไม่รู้ว่าใครสะอื้นคืนนั้นแล้ว
ความฝันงาม...ถามใจไปมิถึง
เสน่ห์รึงรัดหวานสิ้นนานแผ่ว
สิ่งเคยผูกพันใครไหววี่แวว
รื่นกลิ่นแก้วต่อนี้ไม่มีกัน
ขอบฟ้าอาจเปลี่ยนไป
ฝากหัวใจไม่แปรผัน
รู้สึก..ดึกผูกพัน
เจ็บคืนวันใครบั่นทอน
๑๑๑๑๑
28 กรกฎาคม 2548 02:58 น.
plaing_piu
๑ ฝนพรมใครจ่มพ้อ จำนน
หมางอกสะบั้นทน เทวษหน้า
หมองสิ้นสวาทจน บุญเก่า ร้างฤา
คืนอดีตใคร่คว้า กระจ่างฟ้าพลิกฝัน
๑ วาดวันคืนห่มรัก ละไม
ทุกข์สุขเป็นไฉน อกแจ้ง
แย้มเยือนถิ่นหทัย แรมรื่น
หวังแต่ลมใดแกล้ง หม่นฟ้ามัวฝน
๑๑๑๑๑
26 กรกฎาคม 2548 18:51 น.
plaing_piu
ด้วยสติพิจารณาควร
อย่าให้อารมณ์รวนด่วนสรุป
ปัญญามีทีละก้าวยาวชี้ชุบ
ชีวิต..อุปสรรค..เห็นเป็นธรรมดา
ไม่รู้ว่าอะไรนัยสาเหตุ
ยึดถือเลศใดภักดิ์พร่ำรักษา
เกียรติศักดิ์รักตนล้นบูชา
เป็นสัจจากระทำพึงคำนึง
เกิดอะไรในจิตผิดว้าวุ่น
อย่าหมกมุ่น..ให้ครุ่นคิดสักนิดหนึ่ง
เรื่องราวร้ายประจัน ...มิพรั่นพรึง
กล้าก้าวไกลไปให้ถึงซึ่งสัจจา
น้ำตาขมมิขมตามขานนามชื่อ
หัวใจสื่อน้ำมิตรพิศคุณค่า
สิ่งดีงามความหมายรายมรรคา
อย่าซ่อนหน้าถวิลรินน้ำตา
แม้หัวใจด้อยค่าอยากจะฝาก
ความจริงจากก้นบึ้งพึงรู้ท่า
โลกเสมือนจริงแท้แค่ผ่านมา
มิใช่ที่พลีน้ำตา....อย่าปรารมภ์
กลั่นสายใยไมตรีงามพิสุทธิ์
ไม่มีจุดหมายอื่นให้ขื่นขม
สำนึกตนคนสามัญคารม
ลึกจากตมบ่มใจเธออย่าเผลอใจ
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1465
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
