24 ตุลาคม 2548 06:40 น.
plaing_piu
๑ ทวนตนเองเพรงกรรมหวนรำลึก
ตัดสวาทไม่ขาด..ดึกดื่นนึกเผลอ
หนาวลมล่องต้องใจมิได้เจอ
ยิ่งคะนึงเสมอ...เธอแสนไกล
๑ มาลีขจีงาม
มิรู้นามขอถามนัย
หลบเร้นมิเป็นไร
ฝากหัวใจใคร่คำนึง
๑ ผิดซ้ำเพรงกรรมซัด
คนสะบัดบ่มิหึง
โกรธใดใจมิพึง
หากเคียดขึ้งคำนึงนิด
๑ ความนัยไหวว่าแคลน
ขอหนักแน่นแม้นสนิท
ยามใดไม่พึงชิด
ไม่ต้องผิดมิติดตาม
๑ รู้ตนเพียงคนหนึ่ง
ดีเลวถึงมีพึงถาม
ร้ายเลยไม่เคยทราม
คนย่ำลามนามสกุล
๑ เดือนดาวเลื่อนหลบฟ้า หม่นหมอง
คนอย่าเลียนอกนอง สะท้อน
จากสิ้นเยื่อใยปอง จิตพี่ จริงฤา
ขอนวลกระจ่างย้อน ดึกนี้พี่ลา
๑๑๑๑๑
14 ตุลาคม 2548 06:43 น.
plaing_piu
๑ มิได้หยาดฟ้าสถานไหน
ดั่งบัววิไลในแหล่งหล้า
คุณธรรมน้ำมิตรจิตวิญญา
สิทธิเสรีค่ามนุษยชน
๑ แววมณีศรีตุลา เลือดน้ำตาประชาข้น
เร่าแรงทุกแห่งดล มิยอมทนเผด็จการ
๑ ถั่งโถมแรงใฝ่กล้า คุณธรรม
มือเปล่ามิเปล่ากำ หมัดสู้
อกอัดแน่นใครทำ กรรมชั่ว โฉดนา
ทวงสิทธิชนกู้ ศักดิ์ฟื้นหักหาญ
๑ ราชดำเนินร่วงล้ม กี่ร่าง
ควันม่านประหารพราง พระแก้ว
เลือกสาดกระสุนทาง โปรดสัตว์
คนบ่กลัวผ่องแผ้ว อกรู้ฮึกเหิม
๑ เริ่มต้นร้ายคือวายวอดตลอดชาติ
คนขี้ขลาดสาดฆ่ากระสุนคลั่ง
ความเป็นไทยไม่มีความหมายยัง
ประจานทั้งโลกว่าชั่วสามานย์
๑ คลั่งอำนาจพินาศสิ้นวาสนา
ฆ่าประชาชนตุลาผู้กล้าหาญ
ทุกชั่วโคตรรับชะตากรรมประจาน
คือเพลงขานตำนานคุสิบสี่ตุลา....
๑๑๑๑๑
9 ตุลาคม 2548 18:54 น.
plaing_piu
(3)
คือพืชพันธุ์เสรีงามมีค่า
เกิดแต่เลือดน้ำตาตุลาปรี่
ประชาธิปไตยแท้ไม่มี
เชื่อมั่นขวัญคนดีมิจำนน
กี่สมัยให้ชัดเจนสัจจะ
จิตใจเผด็จการผลาญทุกหน
เปลี่ยนรูปแบบแอบเลศนัยร้ายแยบยล
เนื้อแท้ปล้นชาติฆ่าประชาไท
ดอกไม้เดือนตุลาถูกขยี้
เตือนคนดีมีสติสู้ทีใหม่
รู้ยุทธศาสตร์พร้อมหลอมจิตใจ
มิเป็นแมงเม่าแย่งไฟเผาฝ่ายเดียว
ท่าพระจันทร์วันนี้มีเงียบเหงา
วิญญาณเก่าเจ้าพระยากระแสเชี่ยว
ขวัญคนดีมิเคยหายมิดายเดียว
มั่นใจเกี่ยวแขนท้าเผด็จการ
คนอาจแปรจิตใจมิได้แปลก
พึงจำแนกแอกบนบ่าใครกล้าต้าน
สู้สละเพื่อผองชนคนต้องการ
บนพื้นฐานการใด...ให้แท้จริง
บทเรียนเดือนตุลาอัปลักษณ์
โฉดชั่วหักแผ่นดินสิ้นทุกสิ่ง
อำนาจจากกระบอกปืนฟื้นร้ายจริง
คนดีพลีชีพทิ้ง....ยิ่งจดจำ
๑๑๑๑๑
7 ตุลาคม 2548 17:15 น.
plaing_piu
( 2 )
นั่นก็พี่นี่ก็น้องมิร้องคลั่ง
จิตใจยังมั่นคงมิสงสัย
แผนล้อมปราบพิราบรี่สู้หนีไฟ
ร้อยดวงใจให้กันขวัญกล้านัก
จิตสำนึกศึกษาสถานะ
คัดค้านเผด็จการฟื้น...งานหนัก
ประสานมือสื่อใจให้ความรัก
กล้าหาญหักปักในใจผองมิตร
วันที่ล้มมิก้มให้ใจคงมั่น
สารพันโฉดคั้นออกมาบอกผิด
ทรัพย์มีค่าด่าปล้นเอาคนนิด
ประกาศสิทธิ์ประชาตรงหน้า...ตาย
สนามหลวงร่วงรายดอกไม้หอม
ย่างเผาพร้อมถีบร่างยับดับกระหาย
ธรณีบีบสีเลือดเดือดกระจาย
ไม่หยุดคนสุดท้ายฆ่าไม่พอ
พ่อแม่จ๋าลาก่อนคำสอนสั่ง
สำนึกยังถั่งท้นบุญคุณคนก่อ
ประชาชนข้นแค้นแสนยากรอ
ลูกสานต่อชีวิตอิสรา
รักประชารู้หน้าที่วีรชาติ
ชูบทบาทศักดิ์ศรีคนมีค่า
เสรีภาพอาบเลือดระอุหกตุลา
สำนึกรอยเลือดน้ำตาชาติพลี
๑๑๑๑๑
6 ตุลาคม 2548 16:57 น.
plaing_piu
ณ แห่งนี้น้องพี่ฟันฝ่าขวัญเจ็บ
รอยแค้นเก็บแน่นในใจร้องเร่า
ดอกไม้เดือนตุลาเลือนพร่าเงา
วิญญาณเก่าเจ้าพระยายังอาดูร
หกตุลาฆ่าคนปล้นชีวิต
ทำลายสิทธิ์ประชาธิปไตยสูญ
ไม่คำนึงวิถีธรรมย้ำเทิดทูน
กี่ร่างพูนศพไหม้ฆ่าไม่พอ
เบื้องหน้าวัดพระแก้วแว่วยินฆ่า
พระสยามเทวาธิราชหงอ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์หลักเมืองผีเมืองล้อ
สามานย์ต่อหน้าสำรากยำเยง
สัจจาตุลาเลือดเดือดล้างสิทธิ์
ฆ่าชีวิตไม่ผิด....ลมปากข่มเหง
พุทธธรรมกรรมเวรมิเห็นเกรง
ชั่วบรรเลงเพลงเลวร้ายว่าไพเราะ
ยืนหยัดท่าพระจันทร์ขวัญยังกล้า
ระเบิด ห่ ากระสุนโหมร่างล้มเปราะ
กลิ้งเกลือกหลบศพขวางทางลัดเลาะ
สายตาเสาะหาคนยังมิยั้งรอ
เพียงสองมือถือ ใ จ ไร้อาวุธ
ประคองฉุดช่วยรุดกันมิขวัญฝ่อ
เจตนารมณ์ปรากฏมิทดท้อ
มิตายขอต่อสู้....จะกู้ไท
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1648
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
