7 มิถุนายน 2549 23:29 น.

.........อ่อนไหว........

plaing_piu



๑  พฤกษ์ผาสุดฟ้าเอื้อม   ทะเลเลื่อมประกายไหว
เหม่อลอยเรือน้อยไกล    สะท้อนคลื่นบ่คืนเคย

 

๑     ลมพาอาทรหนัก      ประดารักประดอยเผย
กาลใดไม่ร้างเลย            สิเนหาคะนึงนวล

 

๑     ไกลโพ้นสู่หนห่าง    มิจืดจางระยางหวน
ความหลังยังใคร่ครวญ    จะหลับตื่นสะอื้นคง

 

๑     เหว่ว้าอารมณ์ไหว         ปริร่ำไรหทัยปลง
เก็บรักหนักแน่นพงศ์           พญาหงส์ ฤ หลงทราม

 

๑     อ่อนไหวไปตามเพลง    ผิบรรเลงก็เกรงขาม
อ่อนแอยิ่งแย่ตาม                 คะนึงเล่ห์เสน่ห์ซม

 

๑     มารยาแห่งฟ้าดิน    ฤดูสิ้นถวิลขม
เยื่อใยให้ปรารมภ์           ณ ราตรีฤดีดาล 

 

                       ๑๑๑๑๑

     







สาลินีฉันท์ 11
				
21 พฤษภาคม 2549 15:16 น.

. ......คืออะไร......

plaing_piu



๑ คืออะไร...ใต้ร่มเย็นที่เห็นอยู่
ล่าสุดครูผู้สละถูกประหาร
เถื่อนสถุลหมกมุ่นฆ่า..จริงสามานย์
อุดมการณ์ผลาญคนดีที่เดียวดาย


๑ เพียงจิตอิสระทอฟ้ากว้าง
สิ่งใดหมางว่างเปล่าไม่เข้าฝ่าย
เทียนเล่มน้อยค่อยแต่งแสงประกาย
ไม่มากมายใต้แตกต่างมิห่างเรียน 


๑ ด้วยสำนึกการศึกษาครูอาสา
จากบ้านมาสอนรู้ไทยให้อ่านเขียน
แม้ต่างถิ่นยินดีสละพากเพียร
ไยเห็นเทียนเล่มนี้ไม่มีคุณ


๑ สำนึกร้ายลึกล้ำไม่จำแนก
ชั่วสุดแปลกแยกเดือดพล่านเลือดกรุ่น
มิใช่คน....ตนบุญบ้าเลือดทารุณ
อ้างการุณย์พระเจ้าเงาไม่มี 


๑ นัยปัญหา...สามัคคีแก้ที่ใต้
พี่น้องไทยมุสลิมยิ้มคลายคลี่
รุนแรงคืออุปสรรคเร่งอัคคี
ไม่เคยมีคำสอนใดฆ่าได้บุญ


๑ พวกการเมืองเรื่องมากลากเรื่องแย่
สนองแต่ประโยชน์ใครได้งบหนุน
ดับไฟใต้ให้โง่...โซอดบุญ
ความจริงทุนนิยม...เจ็บขมกลืน 


                 ๑๑๑๑๑











				
21 พฤษภาคม 2549 09:05 น.

. ........หทยาสิรำพึง.......

plaing_piu






๑     มากนัยหลากมิติรดี           บ่ริชี้แนะว่าเจน
เพียงคืนสงัดศศิเลาะเร้น          หทยาสิรำพึง
 

๑     รักใดก็ได้ทิพยรส              มิสลดหทัยขึ้ง
จำแนกรดีสติคะนึง                    แตะละยังอหังการ
 

๑  นัยรักประจักษ์คุณอนันต์   จิตสรรค์มิสามานย์
แผ่ผองประชาสิศิระกราน   บ่ประหวัด ณ ส่วนตน
 

๑     รักใครสะท้อนนยสนิท   มนมิดบ่คาดผล
มั่นแล้วก็แล้วณ ฤดิคน   มิขยายมโหฬาร           
     
๑     มีรักสถิตสถิรจิต           นฤมิตอลังการ
ซาบสุนทรียรสนาน              จะระทมไฉนร้าย  
 

๑     ให้รักประเสริฐคติพิศุทธิ์    ลุวิมุตติมั่นหมาย
ผลบุญกุศลดลประลาย      ประลุกรรมดำเนิน
 

                                

                                 ๑๑๑๑๑



วสันตดิลกฉันท์ 14 




				
18 พฤษภาคม 2549 22:22 น.

. ....วังเวง.....

plaing_piu




 
 
๑     โพ้นฟ้าวิกาล ฤ บ่สงัด      พยุพัดมิใช่ที่
เยือกฝนกระเซ็นปะทะฤดี         สติมั่นสยบไหว 

 
๑     วับวาบก็ปลาบอุระสะกิด    นฤมิตสิรำไร
เวิ้งว้างประโลมพจนใด     ประลุจิตประภัสสร

 
๑   คำนึงก็หนึ่ง ณ หฤทัย   บ่ละไหวระโรยอ่อน
คงแต่สิเนหะนยย้อน           มธุรสสะกดจำ
 

๑     ดังบาปก็บาปรติพิศุทธิ์   จะมิยุดสะดุดต่ำ
ควรแต่พิสูจน์หทยดำ-           ริเสมอมิเผลอใจ

 
๑     ฟ้ามืดสงัดภวประจักษ์     พิศรักตระหนักนัย
กุมจิตสงบภวพิไล                  อุระเร่าคะนึงบาง
 

๑     สุดฟ้าก็สุดละนยนา      ลุทิวาบ่แตกต่าง
จมแต่อดีตมิกระจะวาง   หฤหรรษ์ ฤ วังเวง 
                         
                      
                             
                            ๑๑๑๑๑   



วสันตดิลกฉันท์ 14 





				
14 พฤษภาคม 2549 23:16 น.

. ....... ทั้งมืด........

plaing_piu



๑     ผ่านเจ็บจำคำร้ายหลายคราวแล้ว
ร้าวยิ่งแววมณีเปื้อนสีหม่น
เพียรสงบ..มิจบนัยหัวใจคน
ไม่สับสนตนไม่ดีมิเคยร้าย
 

๑     ทั้งมืด ...ฝั่งฟ้ายังสางรุ่งรางใส
อวลดอกไม้ใบงามหลากความหมาย
ขวัญเคยเพริดกลับเถิดมา...อย่าเดียวดาย
สิ่งสุดท้ายปลายฝัน.....ยังมั่นยืน
 

๑     รู้สึก.....นัยลึกล้ำเกินกำหนด
เท็จจริง....คดตรง....ใจไม่อาจฝืน
สัจจธรรมดำเนินไปไม่คลายคืน
เจ็บสะอื้นกลืนช้ำชอก...ทำไม
 

๑     จมอารมณ์...บ่มจิตไม่ติดยึด
ตัวตนอึดอัด...พึงละอัตวิสัย
รักเพียงผ่าน..นานคงมิพิรี้พิไร
สุขตามภาวะวิสัย....นัยแห่งตน
 

๑     มิใช่ชืดชา...ใจไม่บรรลุ
รักดังสุธาได้..ให้สิ้นหม่น
ปรารถนาใดละทุกข์ให้สุขคน
ควักให้จนหมดใจ...รักให้พอ
 

๑     หากร้อนรน...คนค่อนขอดอ้อนว่า
ศีลปัญญาสมาธิสติก่อ
ทั้งมืด..ไม่ยืด...แสงแห่งฟ้าทอ
วันหนึ่งขอมีรักประจักษ์ใจ




               ๑๑๑๑๑





				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงplaing_piu