23 กุมภาพันธ์ 2554 19:43 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
-: มีใครไหมไร้คู่คอยอยู่ข้าง :-
ในท่ามกลางคืนสวยด้วยแสงสี
ทั้งรอยยิ้มผู้คนเสียงดนตรี
แต่คนดียืนเหงาคล้ายเศร้าใจ
-: อย่าขุ่นเคืองบ่นว่าแค่มาทัก :-
คนน่ารักทำแวะทักทายได้ใช่ไหม
พ่อรูปหล่อหน้างอเหมือนรอใคร
อยู่เป็นเพื่อนดีไหมถ้าต้องการ
-: บรรยากาศครื้นเครงเคล้าเพลงเพราะ :-
เห็นว่าเหมาะคืนนี้สนุกสนาน
เชิญพี่ชายสักเพลงให้ชื่นบาน
อย่าคิดนานลังเลเหล่ตามอง
-: ก็หัวใจน้องว่าง...แค่บางที :-
โสดเฉพาะคืนนี้...ไร้เจ้าของ
มัวแต่ช้าไม่ขยับเข้าจับจอง
พ้นคืนนี้...จะร่ำร้อง...คิดเสียดาย
16 กุมภาพันธ์ 2554 23:31 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ช่างวิปโยคโศกเศร้าเฝ้าอาดูร
เหมือนสิ้นสูญปีกบางช่างอ่อนล้า
สวยซ่อนเศร้าอาบนองครองน้ำตา
จำจรพรากจากลาเสี้ยวเดือนจันทร์
หรือสิ้นหวังซ่อนเศร้าปวดร้าวนัก
เพียงพิษรักทำร้ายปวดใจสั่น
จึงสะอื้นรินร้าวเฝ้าจาบัลย์
เป็นนางฟ้าตกสวรรค์วันร่วงโรย
เหมือนสิ้นหวังสิ้นค่าน่าอดสู
ไร้คนเหลียวมองดูจึงไห้โหย
แสงจันทร์ทาบเกล็ดสีขาวหล่นพราวโปรย
ที่ร่วงโรยจากนภามาสู่ดิน
สิ้นหวังแล้วแว่วเพลงรำพันเศร้า
ขอแค่เพียงจันทร์เจ้าปลอบใจใฝ่ถวิล
แค่นางฟ้าตกสรรค์หล่นชั้นดิน
กินน้ำตาเป็นอาจินต์แทบสิ้นใจ
หรือสรรค์ลงโทษพิโรธนัก
หรือพิษรักทำร้ายเจ้าใช่ไหม
จึงขื่นขมตรอมตรมระทมใจ
โอ้จันทร์เจ้า..มองเห็นไหม...น้ำนัยน์ตา....
14 กุมภาพันธ์ 2554 12:39 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ใช้สายลมแทนอ้อมแขนห่มแทนให้
ใช้เมฆขาวส่งไปแทนหนุนหมอน
แล้วทักทอสายรุ้งแทนแปลนอน
อนิษฐานขอพรดวงดาวบนราวฟ้า
ให้อวยพรทุกท่านปันความสุข
หมดเรื่องทุกข์พบสิ่งดีมีคุณค่า
มีความรักน้อมนำคำเมตตา
ทุกสิ่งสรรพ์กับคำว่า...สัจจธรรม...
วาดความรักชายทะเลเม็ดทรายขาว
แทนเรื่องราวปันความสุขห้วงดื่มด่ำ
หาดทรายขาวทะเลสวยช่วยหนุนนำ
กลางธรรมชาติอันลึกล้ำท่ามฟ้างาม
สุข สงบ ง่าย งาม เงียบ
อย่างราบเรียบใต้ความหมายในคำถาม
อุเบกขา อนัตตา นัยนิยาม
ใต้ธรรมชาติที่งดงามกลางพงไพร
12 กุมภาพันธ์ 2554 22:54 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
วานใบไม้แทนอ้อมแขนมอบแทนให้
มอบจากใจหอมกรุ่นละมุนหวาน
แทนสายใยถักทอรอมานาน
มาขับขานผสมผสานจากหัวใจ
บรรจงร้อยบุบผามาเสกสรรค์
หยิบนวลจันทร์ส่องนภามาลูบไล้
ร้อยแสงดาวกระพริบพราวส่งให้ไป
เป็นมาลัยจากใจรักที่ภักดี
ฝากใบไม้แทนใจแทนใบรัก
มาทอถักมอบให้ทุกถิ่นที่
มอบความรักจากหัวใจปรารถนาดี
ขอทุกคนได้มีความรัก...ที่งดงาม...
ไม่ว่าอยู่ดินแดนทั่วแคว้นไหน
จะไกลใกล้เพียงใดในสยาม
หรือคนไกลต่างประเทศเขตนิยาม
พบแต่เรื่องดีงามจากหัวใจ
มาทักทอผ่านทำนองแสนไพเราะ
ผสมเสียงซัดเซาะลำธารผ่านรินใส
ใบไม้พัดร่ายระบำร่ำระใบ
มามอบให้พันไว้ด้วยใบรัก
2 กุมภาพันธ์ 2554 14:21 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ระบายสีฟ้าครามตามเรียวรุ้ง
วาดอาทิตย์วันพรุ่งบรรเจิดแสง
เติมดอกไม้หลากสีเหลืองส้มแดง
วาดนกแมลงร่ายลีลาเริงร่าใจ
เติมชิงช้าอันน้อยคอยใครนั่ง
ที่ข้างข้างน้ำตกลดเลี้ยวไหว
หยาดน้ำค้างรินรื่นชื่นดอกใบ
ดอกหญ้าไกวยิ้มทักรับตะวัน
ธรรมชาติหลากสีสันคอยปั้นแต่ง
นกแมลงดวงดอกไม้หลากสีสัน
สายลมคลอผิวแผ่วแว่วจำนรรจ์
มิแปรผันผ่านกลายคล้ายตำนาน
ส่งสัมผัสรายล้อมจากอ้อมอุ่น
พลิ้วละมุ่นห้วงวันอันอ่อนหวาน
เหมือนเคยพบสบตามาเนิ่นนาน
มาขับขานภาพแทนใจมอบให้เธอ
จากรอยยิ้มแววตามามอบให้
แทนเส้นเสียงจากใจใคร่เสนอ
แม้นใครผ่านพานพบมาพบเจอ
ยังรู้สึกได้เสมอว่าห่วงใย
ไม่มีคำพูดล้านคำมาย้ำอ้อน
เพียงอยากวอนบอกว่าแม้อยู่ไหน
นี่คือหนึ่งความหวังกำลังใจ
มอบภาพงามที่ฝันใฝ่ไว้แทนคำ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
2602
