19 มิถุนายน 2553 23:40 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เดือนปีหมุนเวียนเปลี่ยนสรรพสิ่ง
บ้างเกรงกริ่งบ้างหวาดกลัวบ้างกล้าหาญ
บางคนดีบางคนชั่วในสันดาน
บ้างเบิกบานบ้างทุกข์ร้อนร้าวรอนใจ
ในเคลื่อนไหวเกิดดับแล้วหลับตื่น
ให้รู้นอนนั่งก้าวยืนเช่นเป็นไฉน
รู้กำหนดระดับลมหายใจ
รับรู้ความเป็นไปในปัจจุบัน
ในคลื่นความไหวให้อบอุ่น
ที่ว้าวุ่นกับละวางอย่างสุขสันต์
ใช้สติพิจารณาอย่างทุกวัน
ทำความฝันให้งดงามเช่นความดี
ชาติไหนชาติหนึ่งที่นิดน้อย
แม้เรื่องร้อยเรื่องพันนั่นโน่นนี่
แต่อย่าลืมหนทางสร้างความดี
รู้ทุกที่ ให้ทุกทาง กว้างไกลนัก
ในการให้ควรสิ่งสมควร
ไม่เรรวนรวนเรหรือเหหัก
ทำอย่างด้วยใจมีค่าราคานัก
เพื่อตอบแทนแผ่นดินที่เรารัก-และรักเรา
17 มิถุนายน 2553 22:18 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
โลกความฝันฉันนั้นเป็นเจ้าหญิง
โลกความจริงฉันเป็นหญิงข้างถนน
โลกความฝันฉันนั้นรวยเหลือล้น
โลกความจริงฉันทุกข์ทนปนน้ำตา
โลกความฝันฉันสวยใสวิไลหรู
โลกความจริงฉันหดหู่ดูเหมือนบ้า
โลกความฝันฉันงดงามดังเทพธิดา
โลกความจริงใบหน้าฝ้ากร้านดำ
โลกความฝันฉันฝันถึงดอกไม้
โลกความจริงเหมือนหญ้าตายโดนเหยียบย่ำ
โลกความฝันฉันฝันเห็นเริงระบำ
โลกความจริงงานประจำคือขอทาน
โลกความจริงที่นอนฉันนุ่มสบาย
โลกความจริงนอนใกล้หลุมสุสาน
โลกความฝันฉันสุขแสนสำราญ
โลกความจริงไม่มีบ้านอยู่เดียวดาย
โลกความฝันฉันฝันเห็นผองเพื่อน
โลกความจริงพร่าเลือนเพื่อนหนีหาย
โลกความฝันฉันเห็นดาวพร่างพราย
โลกความจริงโหดร้ายท้องฟ้ามัว
โลกความฝันฉันฝันเป็นพ่อแม่
โลกความจริงไม่มีแม้แต่ ลูกให้ลูบหัว
โลกความฝันฉันฝันเห็นครอบครัว
โลกความจริงฉันมัวเดินขอทาน
โลกความฝันของฉันย่อมมีสิทธิ์
โลกความจริงชีวิตน่าสงสาร
เป็นหญิงชราที่คนด่าน่ารำคาญ
เป็นขอทานที่ว่าบ้าน่าอนิจจัง
15 มิถุนายน 2553 21:45 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ตรงมุมไหนที่หัวใจของคุณว่าง
ขอให้ฉันนั่งเคียงข้างบ้างได้ไหม
ยามที่คุณเหน็บหนาวรวดร้าวใจ
โปรดรู้ไว้ขอที่ว่างนั่งข้างคุณ
ยามหลับตาเหนื่อยล้ามานานนัก
ฉันจะใช้เมฆขาว-ทอถัก-ให้คุณหนุน
ไกวกล่อมเห่จุมพิตคราเปลือกตาคุณ
ใต้แสงจันทร์ที่อบอุ่นกล่อมคุณนอน
แล้วถักร้อยสายลมหนาวบนราวฟ้า
ส่งคำว่ายังห่วงใยไว้ใต้หมอน
ยามคุณเจ็บเหน็บหนาวรวดร้าวรอน
เป็นสายลมอ่อน-อ่อน-กอดคุณ-ยามนิทรา
ในมิติแห่งฝันคืนวันตื่น
ทุกคำคืนผ่านราตรีที่เหว่ว้า
จะถักร้อยถ้อยบทรจนา
ผ่านความฝันกาลเวลาร่วมร้อยเรียง
วานดวงดาวบรรเลงเพลงสังคีต
ให้ดวงจันทร์กล่อมดีดเส้นสายเสียง
บอกน้ำค้างเป็นตัวโน๊ตเดินร่วมเคียง
วานใบไม้ผสานเสียงเพียงดนตรี
ใต้ฟ้ากว้างที่เดียวดายให้ความอุ่น
มวลดอกไม้หอมกรุ่นสดใสสี
ขอช่องว่างวางลงฉันตรงนี้
มอบร้อยยิ้มความหวังดี...นี่เพื่อคุณ...
11 มิถุนายน 2553 09:19 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ฟ้าของวันนี้ที่อิสระ
มองท้องฟ้า-รับลมอยู่หน้าบ้าน
หอมกลิ่นกรุ่นกาแฟ-บนถ้วยจาน
ดวงดอกไม้ยิ้มบาน-ชูช่ออ้อล้อลม
นั่งลงบนตรงที่¬-เก้าอี้โยก
สายลมโบกขาคลุมไว้ด้วยผ้าห่ม
เสียงนกร้องแผ่วซ่านผ่านสายลม
ฟ้ากางร่มดอกหญ้าปลิวตามปลายทาง
ผีเสื้อเกาะชมดมดอกไม้
หอมดอกโมกกลิ่นกระจายไม่คลายห่าง
สายลมอ่อนพัดคลอแผ่วเจือจาง
อารมณ์อิสระปล่อยวางช่างสุขใจ
ในความเงียบมีความง่ายให้ได้คิด
ธรรมชาติคืนชีวิตลิขิตไว้
ตามหน้าที่-ชีวิตคน-ดิ้นรนไป
ในความใช่-อาจไม่ใช่ไตร่ตรองดู
มีชีวิตเรียบง่ายอย่างงดงาม
อิสระทุกโมงยาม-นำมาสู่
ความพอใจในตัวตนลองค้นดู
สักวันรู้โลกงามตามความจริง
31 พฤษภาคม 2553 00:22 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ใช้รอยยิ้มมอบหัวใจอิ่มไออุ่น
ในบทกลอนหวานละมุ่นกรุ่นความหวาน
กล่อมบทกลอนเป็นบทเพลงบรรเลงกานต์
ท่วงทำนองขับขานผ่านราตรี
มิตรภาพอาบในหัวใจแล้ว
ในคำพรที่หวานแว่วสุขสดสี
เหมือมนตร์เพลงมอบให้กันในวันดี
มีความสุขล้นปรี่ใน...หัวใจนัก...
ทุกสิ่งใดในโลกหล้าที่สวยงาม
สิ่งศักดิ์สิทธ์ทั่วเขตคามโปรดประจักษ์
ขอมอบพรให้ทุกท่านที่ทายทัก
ให้พบรักสมหวังได้ดั่งใจ
ประสบความสำเร็จอย่างที่หวัง
ลาภยศไหลหลั่งงามสดใส
สมบูรณ์ทรัพย์นับอนันต์เกริกเกียรติไกร
หมดเรื่องร้าย-สุขสันต์ทุกวันเทอญ
ขอบคุณคุณสุรศรี
หนูสน
ครูกระดาษทราย
เพียงพลิ้ว
White roses
ดอกบัว
สุริยันต์ จันทราทิตย์
คอนพูทน
มวลภมร
มายอามีน
พรพันดาว
ครูพิม
ป๋อง สหายปุถุชน
zilver
มณีจันทร์
ไร้อันดับ
มินตรา
วิหก หลงลม
แจ้นเอง
กุ้งหนามแดง
กิ่งโศก
รัมณีย์
ก่องกิก
นายเอก
ขอโทษครับ..ผมเมา..
ผู้หญิงไร้เงา
คนลานเทวา
แก้วประภัสสร
ฉางน้อย
ขอใช้พื้นที่ว่างของหัวใจ
ที่สุรศรีมอบให้ใจสุขสันต์
หนูสนมอบเค้กให้กระต่ายนั่น
หนึ่งสองสามเป่าพลันฉันสุขใจ
เหลือบเห็นครูกระดาษทรายร่วมอ่วยพร
เพลียงพลิ้วเขียนอ้อนให้สวยใส
กุหลาบขาวส่งรูปสวยแหมถูกใจ
ดอกบัวอวยพรให้มีค่าราคานัก
ตามด้วยสุริยันต์ จันทราทิตย์
แต่งกลอนอวยพรสักนิดอย่าคิดนัก
เห็นคุณคอนพูทนแอบแวะมาทายทัก
แต่ไม่เห็นกลอนรักมาทักเรา
ตามด้วยคารมกลอนหนุ่มขี้อ้อน
มลภมรนี่ไงใช่ใครเขา
ส่งบทกลอนอวยพรให้กับเรา
ให้มีตังค์เลยรีบเอาเพราะเรางก
สุขสันต์วันเกิดมอบให้มายอามีน
ยิ้มหอมกลิ่นดอกไม้ได้หยกๆ
พรพันดาวมอบให้แต่ไร้นก
ดีที่วิหก(หลงลม)มอบกลอนมาอ้อนใจ
สุขสันต์วันเกิดจากป๋อง สหายปุถุชน
เอ๊ะ...นี่คนนี้..อยู่ที่ไหน
zilver หนุ่มคนนี้อ้าว...นี่ใคร,..
กระต่ายยิ้มสดใสมารับพรกลอนดีดี
เหลือบเห็นครูพิมมอบกลอน-อวยพรวันเกิด
มณีจันทร์สุดประเสริฐอย่าหน่ายหนี
ไร้อันดับร่วมอวยพรกลอนยินดี
มินตราเสกเป่าทีพบสิ่งดีตลอดไป
ลมแปรแขมร์เลอ - จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
แวะกล่อมเห่คำพรมามอบให้
ตามด้วยหนูแจ้นเองคนนี้มิใช่ใคร
แต่ที่สุขใจคือกระต่ายใต้เงาจันทร์
มอบสิ่งดี โคลงงดงามนามกิ่งโศก
บทกลอนรู้เช่นเห็นโลกมอบให้ฉัน
รัมณีย์มอบความหมายสิ่งสำคัญ
กุ้งหนามแดงอวยพรกันในวันนี้
มิตรสนิทเพื่อนสหายเช่นนายเอก
เขียนกลอนเฉกล้อเล่นเป็นเช่นนี้
ก่องกิกอวยพรกันในวันดี
เพื่อนมากมีที่มองเห็นเป็นสุขใจ
ขอโทษครับผมเมาเอาสักจอก
แต่ขอบอกชนน้ำเปล่าเข้าใจไหม
ลานเทวาใช้ถ้อยคำสบายใจ
อวยพรให้นิยามหญิงไร้เงา
สุขสันต์วันเกิดกระต่ายน้อย
แก้วประภัสสรร้อยคำพรใช่ใครเขา
ฉางน้อยแวะทักทายให้กับเรา
ยิ้มยั่วเย้ามอบพรอวยพรกัน
ขอบคุณ คุณวิหค เหิรลม
ขอบคุณ คุณคุณGemini58
ครูกระดาษทราย
ผู้หญิงมือสอง
แซม
กุหลาบขาว
ไหมไทย
อินสวน
ใจปลายทาง
อนงค์นาง
สุรศรี
ส่งยิ้มหวานใสมาทายทัก
คุณGemini58โปรดรับไว้
นี่คือพื้นที่ของดวงใจ
ขอบคุณมากมายจาก..กระต่ายใต้เงาจันทร์
ยิ้มรับคำพรรูปสวยจากครูกระดาษทราย
ผู้หญิงมือสองอวยพรไว้ใจสุขสันต์
ชอบรูปสวยที่กุหลาบขาวไว้ให้นั้น
พร้อมข้อความสั้น-สั้นมีความหมายจากไหมไทย
ขอบคุณคุณอินสวนร่วมอวยพร
ตามด้วยภาพเรนยิ้มอ้อนมามอบให้
แหมใจปลายทางช่างรู้ใจ
คุณสุรศรีมาทักทายอย่างใจดี
ยิ้มรับคำอ้อนอนงนางค์
เดี๊ยวถึงวันเกิดบ้างให้สุขขี
ขอบพระคุณคุณในน้ำใจมิตรไมตรี
ขอคุณท่านพบแต่สิ่งดี..จากหัวใจ..
หน้าส่วนตัว
1626
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
