แก้วประเสริฐ
สันถวไมตรี
ทอดสายตามาพบประสบพักตร์
ตระการนักเฉิดฉวีระวีส่อง
พิลาสแสงแห่งโพยมเข้าโน้มรอง
งามผุดผ่องท้องฟ้ายามราตรี
คะนึงนุชวิลาสช่างขลาดเขลา
จิตโน้มน้าวอารมณ์ประสมศรี
ศิโรราบหัวใจสุดใคร่ยินดี
ทั้งเปรมปรีดิ์ทาบลงที่ตรงหทัย
ยิ้มพิสุทธิ์หวานซึ้งเข้าตรึงฉุด
เปรียบประดุจวิรุฬห์แนบหมุนไว้
พันพิลาสพาดลงที่ตรงใจ
สร้างภายในปั่นป่วนหวนรำพึง
สัตยาบันนั้นหวังแต่ครั้งก่อน
ถูกลิดรอนอ่อนไปหวั่นไหวซึ้ง
เกิดก่อสิ่งแปลกใหม่สุดให้คำนึง
ยิ่งตลึงสันถวไมตรีเธอมีมา
กุหลาบขาวพราวเสน่ห์สุดเก๋ไก๋
บรรจงใส่กระเป๋าเคล้านาสา
อบอวลกลิ่นรินรสยิ่งพจนา
ตริตร
หน้าส่วนตัว
1219
11
0
