ยามใดตื่นมาเจอกับวันใหม่ จงทำใจเหมือนแสงส่องเต็มศักดิ์ศรี ดั่งดวงจันทร์ส่องแสงยามราตรี คิดเพื่อเป็นกำลังใจจะก้าวเดิน หากวันใดสายฟ้ากับพายุ มรสุมโหมกระหน่ำไม่ขาดสาย จงเป็นดั่งต้นมะพร้าวแม้เดียวดาย ยังคงสู้ไม่ถอยสักก้าวเดียว สุดฝากฝั่งคงจะพบความสำเร็จ ปาดหน้าผากเช็ดเหงื่อให้สุขศรี เปรียบนกน้อยกางปีกดั่งอินทรย์ เพื่อพยุงตัวเราสู่ดวงดาว