..สีน้ำฟ้า..
หลายต่อหลายหนที่เธอไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด
แต่อย่างไรก็ยังมองเธออย่างมิตรอยู่เสมอ
หลายต่อหลายหน..ที่ทำให้ฉันเจ็บช้ำพร่ำละเมอ
หลายต่อหลายเพ้อ ที่ถูกเหยียบย่ำและซ้ำเติมเป็นประจำ
แต่ก็ยังรัก
ถามว่าทำไมไม่หักใจไปจากที่เคยถลำ
ตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงเจ็บแล้วไม่รู้จักรู้จำ
รักเหลือเกิน จนมองข้ามรอยช้ำที่เกิดจากเธอ
ก็รักมากรักมายอย่างนี้
จะกี่วันกี่ปี..ก็ยังรักเสมอ
เจ็บและร้าวสักกี่หนที่พบที่เจอ
ยังไม่สามารถทิ้งเธอไปจากใจ
รัก เกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษร
รัก เกินกว่าจะออดอ้อนด้วยถ้อยคำไหน .. ไหน
รัก เกินกว่าจะยอมเสียเธอให้กับใคร
รักเธอเสมอ..ตราบลมหายใจยังไม่สิ้นลม