แก้วประเสริฐ
๐ ชะตาชีวิต ๐
๐ โชคชะตาชีวิตลิขิตศิลป์
จึงโบยบินวงล้อมสู่อ้อมเขา
หลงในหมู่เวียนวนทนแม้เงา
หยอกยวนเย้าใฝ่ปองหมองอุรา
๐ ก่อนจะเข้ามานั้นแม้หวั่นจิต
คำนึงคิดเพียรมองทดลองหา
หวังแค่เพียงผ่านพ้นด้นวันมา
ใฝ่ศึกษาเฝ้าถามตามครรลอง
๐ เมื่อก่อนนั้นร่ำเรียนเฝ้าเขียนอ่าน
แต่เนิ่นนานหลายปีมิได้สนอง
ลืมกฏเกณฑ์ทำงานมิสานปอง
สิ่งทั้งผองคืนกลับจนลับไป
๐ ครั้นผ่านพ้นงานแล้วต้องแจวจาก
หาสิ่งฝากขัดเกลาเคล้าสดใส
มิได้คิดหวังเด่นเช่นใครใคร
เพื่อจะได้ใช้สมองมิหมองเลย
๐ ทั้งผิดถูกสร้างสิ่งมิอิงลอก
กลัวเขาบอกอายคนทนนิ่งเฉย
พยายามนึกสิ่งเรียนเขียนที่เคย
มองสิ่งเผยของเขาลอง
หน้าส่วนตัว
1291
13
0
