ชุดนักเรียนชุดเก่ากระเป๋าขาด เศษกระดาษยับเยินที่เดินถือ มีดินสอแท่งใหม่อยู่ในมือ ปักป้ายชื่อเล็กเล็กเป็นเด็กชาย ตื่นแต่เช้านั่งสามล้อพ่อไปส่ง ถึงโรงเรียนรีบลงเพราะกลัวสาย มองคนอื่นนั่งรถเก๋งแอร์เย็นสบาย แสนอับอายอดสูพ่อหนูจน ฉันมองอย่างรันทดแสนหดหู่ ทั้งที่รู้ใช่จะเลือกกระเสือกกระสน แค่ทุกมื้ออยากมีกินต้องดิ้นรน ต้องคอยค้นคุ้ยขยะมาประทัง ขอเจ้าจงมานะและบากบั่น คงสักวันพรุ่งนี้คงมีหวัง มุ่งมั่นไปอย่าหยุดสุดกำลัง เพราะเรายังหายใจคือชัยชนะ