ปริญญา อินทร์อุดม
ชีวิตคนนั้นมีทั้งดี-ร้ายหนักหนาและผ่อนคลายในบางช่วงมีมึนตึ๊บทึบโล่งหรือโปร่งกลวงคือผลพวงนาทีแห่งชีวาทุกเรื่องราวร้ายดีในชีวิตเมื่อลองคิดดีดีมีคุณค่าแม้แต่ตอนกินข้าวเคล้าน้ำตาไม่เคยลิ้มรสปร่าจะไม่รู้ถ้าไม่เคยผิดหวังหรือพลั้งพลาดความสมหวังก็ไม่อาจจะเลิศหรูถ้าไม่ผิดก็ไม่เห็นผิดเป็นครูไม่เคยอยู่กับความเศร้าไม่เข้าใจหากความเศร้าหมุนวนไม่พ้นผ่านชีวิตพานย่ำแย่ต้องแก้ไขเมื่อผ่านแล้วก็ลองมองย้อนไปจะรู้สึกสดใสหาใดปานแม้จะเจอทุกข์หนักเพราะรักร้ายแต่พอหายก็สุขนักเพราะรักหวานสิ่งเลว-ดีที่พบเป็นประสบการณ์ของผู้ผ่านหวานขมผสมกันถ้าทุกข์ก็ต้องทนเพื่อพ้นผ่านถ้าสุขก็ไม่นานจะผ่านผันแต่จะอยู่อย่างไรในปัจจุบัน