นอนอุดอู้คุดคู้อยู่บนเตียง หมอนข้างเรียงเข้ามากอดจอดเทียบท่า หัวก็ยุ่งพุงก็โตโชว์ขี้ตา น้ำลายจ๋าไหลบ่ามาเป็นทาง นาฬิกาปลุกกระตุกสนุกเสียง ก็แค่เอียงหูมารู้ดูตาขวาง สมองช้ำรำคาญจริงกดทิ้งวาง นี่ไม่ขว้างทิ้งก็บุญการุณใจ ส่วนนกน้อยร้องอาห้อยแต่งเช้าตรู่ เหมือนมันรู้เวลาหาฟ้าใส ภารกิจออกหากินบินออกไป สุดแสนไกลจากเตียงฟางวางเรียงกัน ว่าไปแล้วเราตื่นสายแสนอายนก ใจยังวกนกนอนเร็วกว่าตัวฉัน นกหรือจะมาเก่งกาจกว่าตัวชั้น มาดูวันพรุ่งนี้ฉันตื่นก่อนชัวร์
1632
11
0
หน้าส่วนตัว
