ส่องหล้า
หญิงชราหลังโก่งโค้งงองุ้ม
ผิวหนังเหี่ยวแขนอุ้มโอบขันข้าว
ใต้ตะวันส่องสะท้อนน้ำค้างพราว
หมอกจางจางขุ่นขาวคลุมเส้นทาง
รอภิกษุผู้จาริกแสวงบุญ
มอบไออุ่นจากธรรมวิมุติสล้าง
อกุศลแห่งใจได้ละวาง
พุทธะ-ธรรมสว่างกระจ่างธรรม
เด็กตัวน้อยมอมแมมแต่แจ่มใส
บริสุทธิ์จากใจพิสุทธิ์ล้ำ
รอแสงทองส่องปัญญามาชี้นำ
ลบมืดดำให้สว่างกระจ่างจินต์
บนขลิบโค้งโยงเขาที่ไกลโพ้น
รอคุณครูดั้นด้นข้ามผาหิน
โยงขอบเขาผ่านฟ้ามาสู่ดิน
สอนเด็กน้อยบนถิ่นแผ่นดินไกล...
ท้องทุ่งนาฟ้ากว้างทางทำกิน
สายฝนรินหลั่งหล่นสะอาดใส
การเพาะปลูกหว่านหวังดั่งตั้งใจ
สู่เม็ดข้าวอำไพที่ในนา
ถึงเวลาเก็บเกี่ยวเคียวคมเกี่ยว
รอน