เพียงเมื่อคุณสบตาสร้างสัมพันธ์ ใจผมสั่นสะท้านลึกถึงดวงจิต เพียงพินิจเนตรดวงตาคุณคู่นั้น ใจผมพลันรู้สึกถึงไออุ่น อ่อนละมุนจากสายตาอันสดใส อุ่นละไมไม่เสื่อมคลายหายเศร้าหมอง แต่ผมต้องหลบสายตาทั้งคู่นั้น เพราะนึกหวั่นเราต่างกันเกินฝันใฝ่ ช่างห่างไกลเกินตั้งจิตคิดไขว่ขว้า ไม่อาจหาทางที่จักได้รักกัน ขอเก็บฝันนั้นให้ลึกสุดดวงใจ ก็สุขใจสุขอุราก็เกินพอ