อัลมิตรา
..๏ จากถิ่นฐานท่องไปในยุทธจักร
มีคนรัก,คนเกลียดจ้องเดียดฉันท์
ผ่านเรื่องราวมากมายหลายร้อยพัน
ใจเจ้าจันทร์จึงหม่นเหมือนคนตรม
แม้เพลงดาบจันทราเทพประสิทธิ์
มากมีฤทธิ์เหนือใดให้เหมาะสม
แต่ความจริงหัวใจไม่ชื่นชม
หมื่นภิรมย์ฤๅเทียบเท่าหนึ่งเข้าใจ
ดุจเดือนแขวนเติ่งฟ้าเกินกว่าสอย
มิเหลือรอยมวลมิตรมาพิศมัย
คงคุณค่าควรตระหนักสักเท่าใด
เด่นเกินไปจึงโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง
ยามราตรีเหน็บหนาวใจร้าวแสน
สุดคับแค้นคราวคนึงถึงความหลัง
เพลงดาบที่ร่ายไปก็ไร้พลัง
ดั่งสิ้นหวังสูญอาลัยในชะตา
ครั้นจะปรามดวงจิตคิดขัดขืน
ทนกล้ำกลืนหักใจไม่โหยหา
แต่ความทุกข์กลับล้นท้นอุรา
ดูเหมือนว่าพูนเพิ่มเต
1284
12
0
หน้าส่วนตัว
