++ตังเม++
ฉันไม่ต้องการคำปลอบ
แม้ว่าคุณพร้อมจะมอบ..มันให้
ถ้าเกิดขึ้นเพราะความเอาหน้า..ที่คุณกำลังประเมิณค่าผลกำไร
ฉันก็ไม่อยากฟังคำพูดใดๆ..แม้จะซาบซึ้งแค่ไหน..ไม่อยากฟัง
ที่ต้องการคือความเข้าใจ
แต่กลับเป็นสิ่งที่ไม่เคยได้เลยสักครั้ง
ความสุขที่ฉันกำลังเอื้อมมือคว้า..เมื่อคุณเดินเข้ามา..มันล้มพัง
ต้องทิ้งหัวใจ..ต้องทิ้งความหวัง..ได้แค่เสียงก้องดังที่อยู่ข้างใน
สุภาพบุรุษหน้าซื่อ
ภาพลักษณ์ของคุณคือ..สิ่งที่ยอมเสียชื่อไม่ได้
อย่าขอโทษฉันเลย..ถ้าคุณไม่รู้สึกว่าเคย..เสียใจ
เพราะฉันเชื่อมั่นว่าคุณไม่เคยเอาความคิดเป็นใหญ่..
และไม่เคยเข้าใจใคร..น อ ก จ า ก ตั ว เ อ ง
1834
2
0
หน้าส่วนตัว
