Jeminine
กว่าจะถึงวันที่เธอเดินกลับมาหา
และเอ่ยคำว่าเสียใจ...
กว่าฉันจะพาตัวเองผ่านคืนวันอันเลวร้าย
เธอรู้ใหม ฉันเป็นอย่างไรตลอดมา
เธอรู้ใหม...ในค่ำคืนที่มันเปลี่ยวเปล่า
ความทรมานรุมเร้า หนักหนา
เกือบจมลงไปในห้วงทะเลแห่งน้ำตา
ต้องการเพียงให้เธอมาอยู่ตรงหน้า มาดูใจ
เธอไปอยู่กับใครที่ไหนมา....
ในค่ำคืนที่ฉันเต็มไปด้วยน้ำตา...และความอ่อนไหว
เมื่อยามนี้น้ำตาไม่มีเหลืออีกต่อไป
แล้วฉันจะต้องการมีเธอไว้เพื่ออะไร..ตอบที
ฉันไม่ได้โกรธเธออีกแล้ว....
ไม่มีความรู้สึกตอบรับจากหัวใจที่เต้นเพียงผ่าวแผ่วดวงนี้
ฉันกลับเป็นคนเดิมอย่างที่เธอต้องการแล้วคนดี
เป็นใครคนเดิมก่อนนี้...ก่อนที่...จะได้พบ แ
827
4
0
หน้าส่วนตัว
