พี่ดอกแก้ว
สุรีย์งามยามเช้าคราวทิวา
แสงอุษาส่องโลกไร้โศกหมอง
สรรพชีวิตดำเนินตามครรลอง
มีแสงทองส่องหล้าพาเบิกบาน
สนธยาคราพลบคบแสงไต้
สว่างไล้เขตคามตามถิ่นฐาน
ภายนอกแม้นเข้าสู่ราตรีกาล
ยังพบพานแสงดาวเดือนให้เยือนยล
พุ่มลำพูดูกระพริบระยิบพราว
แสงวับวาวดุจไม้เพลิงร่ายเริงหน
ด้วยหิ่งห้อยให้แสงแก่สกล
ยังมีผลแม้เพียงน้อยไม่ด้อยไฟ
หลายชีวิตอยากใกล้ชิดแสงสว่าง
บนเส้นทางกลางคืนวันมักหวั่นไหว
เกรงหมดแสงนำทางร้างราไป
จึงคว้าไขว่แสงสีที่งดงาม
หลายชีวิตเร่งผลิตแสงสว่าง
ให้เกิดกลางดวงใจไร้เงาหนาม
แม้นคืนวันล่วงเลยกี่ชั่วยาม
มีไฟงามส่องไสวในใจตน
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ฟื้นคว