ใจปลายทาง
ไดอะรี่สีหม่นของคนเศร้า
ใช้บันทึกความเหงาเงาความหลัง
เพราะอกหักรักร้าวเขาชิงชัง
ใช้ฝากฝังน้ำตาคราเศร้าใจ
จากหน้าหนึ่งถึงท้ายปลายกระดาษ
ไม่เคยขาดรอยคราบหยดน้ำใส
เขียนคำกลอนอ่อนล้าเพราะอาลัย
เขาทิ้งไปปล่อยเราใจร้าวรอน
เรื่องของใจผิดหวังพังแพ้พ่าย
ไม่เคยหายบันทึกรักเป็นอักษร
อยากจะลืมกลับจำย้ำทุกตอน
เขียนคำกลอนปนน้ำตาคราสร้างงาน
เมื่อไรหนอพ้นผ่านงานเศร้าเศร้า
ลบความเหงาเดินทางอย่างกล้าหาญ
สู้แดดฝนทนหนาวมาแพ้วพาน
ผ่านวันวารแข้มแข็งด้วยแรงใจ
จรดปากกาหน้าใหม่ในวันนี้
ยังคงมีน้ำตามาเคียงใกล้
ถามตัวเองใจหนอรอเมื่อไร
เขียนกลอนใหม่ไร้น้ำตามาเปื้อนปน
1724
36
0
หน้าส่วนตัว
