เถียงร้างที่ปลายนา
สายลมแผ่วๆพัดมา
เป็นสัญญาณให้รู้ว่าบางสิ่งกำลังย่างกรายเข้ามา
มันคือความเหน็บหนาว และ ความรู้สึกสึกบางอย่าง
ที่
..ก่อตัวขึ้นมาช้านานแล้ว
นั่นคือ
คำว่ารอ
หลายๆครั้งที่รู้สึกเหนื่อยหน่ายและอ่อนหล้า
แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกอันมั่นคงจางหายไป
ก็เพราะการรอที่ไม่น่ามีความหวังนี้
มันไม่เคยลบเลือนไปจากหัวใจที่อ่อนแอ
หัวใจที่กำลังรอเงียบๆอยู่ทุกๆวินาที
มันบอกว่า
อีกไม่นานนี้จะสมดังใจหวัง
โธ่ !
ใจข้าเอ๋ย...
เจ้าจะมัวรอใครอยู่เล่า
ก็นานแล้วไม่ใช่หรือที่เจ้ารอเขา
แล้วนี่
มันถึงเวลาหรือยังที่เจ้าจะหยุดรอสักที
ยังเหรอ..!
ทำไมเจ้าถึงได้โง่งมถึงขนาดนี้
เขาจะเห็นความดีที่เจ้ากระทำลงไปล่ะ
853
3
0
หน้าส่วนตัว
