White roses
สายธารรัก..หักสวาท..นั้นบาดจิต
จึงรอนริด..ดวงฤทัย..ให้เกิดแผล
ความเปลี่ยวเหงา..มาหยอกเย้า..เขาไม่แล
เราก็แค่..ทางผ่าน..ร้าวรานใจ
เธอหมดสิ้น..เยื่อใย..ในความรัก
จึงจมปลัก..บ่วงมายา..น่าใจหาย
รักจบสิ้น..มอดไหม้..ใจมลาย
เธอจากไป..ไม่คืนกลับ..ซับน้ำตา
ด้วยดวงใจ..ผูกพัน..มั่นในรัก
แม้เธอจาก..ไปไกล..ใจห่วงหา
เพียงหนึ่งเดียว..คือเธอ..เสมอมา
รักตรึงตรา..ฝังจิต..นิจนิรันดร์
น้ำตาท่วม..เอ่อล้น..ท้นใบหน้า
เมื่อเธอลา..แรมร้าง..ห่างเหหัน
หมดสิ้นเยื่อ..ไม่เหลือใย..สายสัมพันธ์
ปล่อยทิ้งฉัน..อ้างว้าง..บนทางใจ
อยู่แห่งไหน..หัวใจ..ให้คิดถึง
ยังคงซึ้ง..ตรึงจิต..พิสมัย
โปรดกลับมา..