มาดามมด
อยู่ในกรุงดีดีมานี่ใย
มาซะไกลไฟสีไม่มีเห็น
ศูนย์การค้าบาร์ผับปรับลมเย็น
สิ่งจำเป็นเช่นไอทีมิยลยิน
มีแต่เพียงขุนเขาลำเนาไม้
มีแต่เพียงน้ำใสไหลเซาะหิน
มีแต่เพียงเพื่อนชาวไร่ได้คุ้นชิน
มีแต่เพียงนกโบยบินถิ่นนิรมล
ก็เพียงแค่หายใจได้ชื่นปอด
ก็เพียงแค่ได้ถอดชุดหัวโขน
ก็เพียงแค่ธรรมชาติที่อ่อนโยน
ก็เพียงแค่ความเป็นคนได้กลับคืน
......วันนี้มาดามมดขอมาแนวแปลก ๆ นะคะ กลอนบทนี้ ได้มาจาก นายทหารชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่งได้แต่งขึ้น แล้วมอบให้เป็นบทกวีประจำมาริษา รีสอร์ท ซึ่งเจ้าของรีสอร์ทก็เป็นนายทหารชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนของท่านเอง ข้าพเจ้าเห็นว่า มีความไพเราะและควา
หน้าส่วนตัว
2012
3
0
