พิมญดา
คำสัญญาปากเปล่าเขามอบให้
หลงเชื่อใจเสียสนิทคิดไม่ถึง
ก็เขานั้นพูดเอาเราจนตราตรึง
คำพูดซึ้งหว่านมาพาหลงกล
คนดีเค้ารักมากเลยรู้ไหม
ความห่วงใยส่งมาให้จนมากล้น
รักตัวเองมากที่สุดดวงกมล
ขออดทนจะกลับมาหาคนดี
คำสัญญาสาบานที่มอบให้
ออกจากปากผู้ชายไร้ศักดิ์ศรี
การศึกษาชาติตระกูลก็แสนดี
แต่ใจผีหลอกสตรีจนตายใจ
มีคนใหม่ลืมน้ำคำจำไม่หมด
เคยโป้ปดมดเท็จอะไรไว้
ปล่อยให้เป็นคำสัญญาปากเปล่าไป
คนมันเลวได้ใจจริงทิ้งลงคอ
รักก็ยากลืมก็ง่ายช่างร้ายเหลือ
ชอบเลือกเผื่อน่าเบื่อชายเหลือขอ
คำว่าพี่รักคนยากขอให้พอ
อย่าพูดต่อกับหญิงใดให้ทุกข์ตรม.........