อัลมิตรา
..๏ ยามใดใจอ่อนล้า.............ทุกข์ระทม
อีกพบความขื่นขม................เจ็บช้ำ
อุปสรรคมากทับถม...............โหมกระหน่ำ
ความโศกศัลย์ตอกย้ำ............จิตเจ้าบ่วาย ฯ
.๏ .คืนวันอันว้าเหว่................เพียงใด
ขอร่ายบทกวีไป.....................ปลอบเจ้า
เพลงไพเราะจับใจ.................เสมือนกล่อม เสมอนา
หมายกลบลบความเศร้า.........เพื่อให้เกษมสันต์ ฯ
..๏ ฝากดาวพราวพร่างฟ้า......ราตรี
เสมือนเอ่ยมธุรวาที...............เพราะพริ้ง
แสงกระพริบพร่างพรรณี........เสมือนบท- กวีเฮย
เพียงเพื่อเจ้าสลัดทิ้ง-............ทุกข์ให้สลายไป ฯ
..๏ ยามตรมพึงแกร่งกร้าว......โดยพลัน
พึงคิดว่าห้วงม