windsaint
คิดถึง...ห่วงใย
ค่ำคืนหนาวฟ้าพราวด้วยดาวกว้าง
เกร็ดน้ำค้างพร่างพรายประกายฝน
ใจดวงนี้ยังคิดถึงใครหนึ่งคน
ที่ยังวนเวียนวุ่นกรุ่นในใจ
มองดวงดาวพราวระยิบกระพริบฟ้า
คล้ายดวงตาหวานซึ้งซึ่งสดใส
ความคิดถึงทั้งปวงความห่วงใย
ยังคอยใครอีกคนบนนภา
สุดปลายหมอกมีสายรุ้งทุ่งหญ้าเขียว
แค่หนึ่งดียวในใจใยหายหน้า
รู้บ้างไหมใครคิดถึงหนึ่งแก้วตา
ไกลสุดฟ้าอยากพบประสบเจอ
ริมขอบฟ้าหากไกลยังไม่เท่า
ใจเร่งเร้ารู้ไหมหนอรอเสมอ
ยังห่วงใครด้วยห่วงใยใจละเมอ
เพราะห่วงเธอห่วงรักมันปักทรวง
ยิ่งห่วงใยใยห่วงหมือนบ่วงรัด
มิอาจปัดป้องไปเพราะใจห่วง
ยังคิดถึงเต็มใจไปทั้งดวง
ห้วงห่วงหวงดวงรักซึ่งปักใจ