ปล่าวเปลี่ยวและเดียวดาย สุดแสนหน่ายในดวงแด เหลียวมองใครแยแส หรือจะพบประสบเจอ ว่างๆ มานั่งเฝ้า ระคนเหงาเราเพ้อเจ้อ รอๆ จะพบเจอ เมื่อไหร่เธอจะเข้ามา หน่ายๆ แล้วชีวิต เกือบจะปิดแล้วดวงตา รอเธอเดินมาหา เมื่อไหร่ล่ะจะมาซักที เดี๋ยวเถอะจะเลิกรัก จะปักหลักมันซักที่ คานทองนิเวศน์ยังมี เอ๊ะ.........แต่รออีกทีก็น่าจะโอ(เค)