หน้าส่วนตัว
ร้อยวลีเรียงรายร่ายร้อยรส
รินรินพจมานหวานกลิ่นร่ำ
ประดิดอักษรผ่านกลอนฝันผันผ่านคำ
เป็นลำนำช่อรักอักษราลี
หอบลมหนาวแสงดาวอันพราวพร่าง
เกล็ดน้ำค้างกลางนภาวนาศิขรี
หยาดพิรุณโปรยกรุ่นอุ่นฤดี
สู่วลีพจน์มาลาลดาไพร
เฝ้าเพาะบ่มอักษรสานกลอนฝัน
จนจวบวันแตกหน่อชูช่อไหว
ใส่ปุ๋ยรักพรวนดินรินรดใจ
เมื่อเติบใหญ่ได้ขับขานสู่ลานกลอน
วอนรุ่นพี่เมตตาปรานีหน่อย
น้องน้อยน้อยค่อยคืบคลานสู่ลานฝัน
ขออุ่นเจือเอื้อไมตรีดีต่อกัน
ดอกไม้นั้นมาฝากจากดวงใจ
เพียงสองเรา
1400
7
0
