plaing_piu
๑ บอกใจคนไม่รู้อยู่ไกลลิบ
เคยกระซิบหยิบฝัน...วันนี้สลาย
คงเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวคนเดียวดาย
สิ้นความหมายกายใจ...อย่าได้รัก
๑ วิถีแห่งจักวาลไพศาลยิ่ง
ความเป็นจริงภายในใจตระหนัก
ใกล้รุ่งรางร้างไปใครชอกรัก
มิอาจหักหาญได้อย่างใจคิด
๑ เป็นบุญนำหนุนกันแม้นสั้นสั้น
สิ่งผูกพันชั่ววันคืนมิขืนสิทธิ์
ความรู้สึกลึกล้ำ..อมฤต
ยังสนิทเสน่หาตลอดกาล
๑ เหมันต์มิหันเหสิเนหา
คิมหันต์ตราตรึงลมร้อนบ่มผ่าน
วสันต์ใดไหลรินหลงกลิ่นธาร
เก็บความหวานนานไหวนัยผูกพัน
๑ เพียงลมรุ่งพัดกรายผิวกายชื่น
หวนวันคืนผันแปรเหลือแต่ฝัน
สะท้อนอกสะทกในเยื่อใยกัน
แย้มยิ้มพลัน
1679
4
0
หน้าส่วนตัว
