แก้วประเสริฐ
** ข้ากะลาครอบ **
แต่ละวันพึงจ้องสองตาข้า
สู่ฟากฟ้าลอดช่องแสงทองใส
เดือนตะวันพินิจคิดกาลไกล
วาดฤทัยโดดเด่นเน้นสู่ครอง
ใหญ่ยิ่งนักวิมานอันเพริศแพร้ว
แม้ใจแป้วสร้างพลังหวังใฝ่ฝัน
อาณาเขตราชันย์สวรรค์กำนัล
เพื่อให้สถานมณีรัตน์วิวัฒนา
แม้นจะดำมืดมิดมาปิดแคว้น
หรือเพียงแก่นสิ่งสุขสนุกฉัน
มิให้ใครเก่งเกินเพลินผูกพัน
รอบสถานนพรัตน์ราชธานี
หากคิดเปิดวิมานอย่าพลันหวัง
ถิ่นฐานยังมั่นคงบ่งศักดิ์ศรี
หุบแก่งผาแมกไม้ไม่ใยดี
ทะเลที่กว้างสุดอย่าฉุดใจ
แม้นเรไรหริ่งร้องก้องระงม
ส่วนมากชมตัวข้าว่าสดใส
มาดแม้นใคร่พลิกฟื้นขึ้นทันใด
ก็อย่าหมายข
หน้าส่วนตัว
890
23
0
