ไผ่ดำ
...พี่จะคอย จอมขวัญ แม้นานมาก
ไม่หนีจาก คนดี ที่เฝ้าฝัน
ยังรำลึก นึกถึง ทุกคืนวัน
แม้ผ่านผัน เวลา มาเนิ่นนาน
...พี่เจ็บปวด รวดร้าว คราวใดนึก
ให้รู้สึก อาลัย ใจโศกศัลย์
ต้องนอนซม ระทมเศร้า เฝ้ารอวัน
แสนโศรกศัลย์ เพราะที่นี่ ไม่มีเธอ
...เธออยู่ไหน โปรดรู้ไว้ ใจพี่ห่วง
น้ำตาร่วง ก็ยังคอย อยู่เสมอ
ฝากสายลม พร่ำเพรียก เรียกหาเธอ
พี่พร่ำเพ้อ แทบขาดใจ ไปกับลม
...เจ้าใยลืม ถิ่นเคยเยือน เหมือนสิ้นรัก
หรือเธอจัก ได้อยู่ดี ที่เหมาะสม
รักแรมร้าง หายไป กับสายลม
ทิ้งพี่ตรม คนเดียว เปลี่ยวเอ้กา
...พี่ไม่ลืม หรือสิ้นรัก เธอสักนิด
ยังตรึงติด รักมั่น แม้วันหน้า
ต้องสิ้นหวัง เธอนั้น ไม่หั
1170
8
0
หน้าส่วนตัว
