ดอกบัว
แต่ปางหลังครั้งสองพระทรงศรี
จอมมุนีโลกนาถแพร่ศาสนา
ประทับวัดเชตวันอันโอฬาร์
ณ.เมืองสา วัตถีบุรีรมย์
ถึงวัสสานฤดูมีหมู่สงฆ์
สามสิบองค์ เดินทางอย่างขื่นขม
จากเมืองท่า ปาฐาอุราตรม
หมายบังคม ยุคลบาทพระศาสดา
แต่พอถึง สาเกตประเทศน้อย
วันเดือนคล้อย เข้าปุริ ม พรรษา
ทุกอกองค์ อั้นอันตันปัญญา
หยุดไคลครา จำพรรษาครบสามเดือน
ครั้นถึงวัน ปวารณาพรรษาแล้ว
ดังได้แก้ว ดีใจหาใดเหมือน
ต่างรีบร้อน คราไคลไม่แชเชือน
ก็คล้อยเคลื่อน เข้าเขตเชตวัน
ตลอดทาง ต่างย่ำโคลนเปรอะเปื้อน
ด้วยเป็นเดือน พิรุณลาคราวสันต์
ไตรจีวร เปียกเปื้อนเหมือนเหมือนกัน
รีบผายผัน เฝ้าบาทพระศาสดา
พระพุทธองค
3217
5
0
หน้าส่วนตัว
