สร้อยแสงแดงชรา
โคมเอ๋ยโคมทอง
ลอยล่องพ้นขอบสุเมรใหญ่
ทอแสงเรืองรองไฉไล
สาดฉายบดโสมโลมดิน
แสงโสมเจ้าอัปรา
หมู่ดาราหลบลี้หายสิ้น
เพลงทิวาเจิดจ้าเป็นอาจินต์
รังสีทองกระจายถิ่นทั่วสกนธ์
ฝูงวิหกบินหาอาหาร
สารสัตว์สำราญทั่วแห่งหน
ดอกหญ้าน้อยอวดกลีบจ้อยสยายตน
เหล่าพืชผลยิ้มรับสุริยัน
เพลงเอ๋ยเพลงทิวา
ทำนองกล้าลีลาเลิศดูเฉิดฉัน
ดุจหนึ่งมโหรีที่ประชัน
ทั้งลูกขั้นลูกตามงดงามจริง
ครั้นแสงแดดเริ่มแผดพลังแสง
ย่อมร้อนแรงเผาผลาญดั่งมารสิง
เหล่านกกาบินหาที่พักพิง
พอได้อิงหลบร้อนค่อยผ่อนใจ
จวบอาทิตย์อัสดงจึงลงเล่น
ออกจากแหล่งซ่อนเร้นเป็นฝูงใหญ่
เพลงทิวาก็ล้ามลายไป
เงียบสลายรอหลีกอีกวงเอย
1673
2
0
หน้าส่วนตัว
