เปลวเพลิง
วันนี้กระผมได้ท่องโลกอินเตอร์เน็ต
แล้วบังเอิญไปเจอบทกวีของ อ.จินตนา ปิ่นเฉลียวมาบทหนึ่ง
เนื่องด้วยความชอบฝีมือชั้นครูของท่านเป็นการส่วนตัว
จึงอยากนำมาแบ่งปันให้ชาวกวีทุกท่านได้อ่านกันครับ
โหมโรงกรีดคีตกรซ่อนปริศนา
เกริ่นคถามุขกราวกร้าวกระด้าง
ถึงสัตว์หนึ่งซึ่งเยื่อเนื้อหนังบาง
ไร้เล็บเขี้ยวเขาอย่างสัตว์ทั้งปวง
อาวุธที่เลื่องระบือคือ..ความคิด
ซึ่งมีพิษมีภัยอย่างใหญ่หลวง
มีสมองตรองฉลาดวาดเล่ห์ลวง
และมีดวงใจหาญทะยานนัก
แต่ปางบรรพ์ลั่นนามความเป็นใหญ่
ชนะน้ำลมไฟได้แหลมหลัก
สำรวจครบภพสามตามพิทักษ์
จนประจักษ์ว่าประเสริฐเลิศสัตว์ใด
จึงขนานนามว่า...มนุษย์ชาติ
ผู