..อีกนานไหม .. ที่ความเป็นไปวันวาน..ของฉัน จะผ่านพ้นความเศร้า..เก่า-เก่า ..เหล่านั้น ที่เก็บงำมาแสนนาน..ในหัวใจ .. ..หรือ..ต้องยอมรับกับเวลา ที่มันพา..เหงามา..สัมผัสไหว ตัวตนของฉัน..เหมือนไม่มีค่าอะไร จึงคล้ายปล่อยความทุกทนข์แทรกหัวใจ..จนร้าวรอน .. ..กระนั้น..นั้นคือตัวฉัน ความเจ็บเหล่านั้น..ที่ซึมซ่อน คอยย้ำ ... และหลอกหลอน มีไหม..ใคร?.. ที่ไม่ทำให้ร้าวรอน ..พร้อมลบรอยร้าวที่บั่นทอน ..ให้หมดไป.. ++++++++ ... .. อยากมีใครสักคนข้าง ๆ ตอนนี้จัง เฮ้อ... ..คิดถึงทุกคนครับ
985
5
0
หน้าส่วนตัว
