อิมกุดั่น
ฉันเก็บ ใบไม้ มามอบให้
เขียวสดใส ชื่นตา คราได้เห็น
ปิดใบบาง กลางดวงใจ ให้ฉ่ำเย็น
หวังให้เป็น เพื่อนกัน วันเธอเหงา
.
ฉันเก็บ ดอกไม้ มามอบให้
หอมชื่นใจ ฉันได้มา จากเชิงเขา
เชยชิดชม ดมประทิ่น กลิ่นบางเบา
แม้ยามเฉา เพ่งภาพเงา ยังงดงาม
.
ฉันเก็บ แสงตะวัน มามอบให้
หนทางไกล เธอเดินเดี่ยว เฉี่ยวคมหนาม
ให้ตะวัน ฉายส่อง ครรลองราม
แทรกส่งความ อุ่นใจ มอบให้เธอ
.
ฉันเก็บ หยาดน้ำค้าง มามอบให้
ชโลมไล้ ใจดวงงาม ยามเธอเผลอ
ปล่อยจิตแล้ง แห้งเฉา เฝ้ามองเหม่อ
สงสารใจ จักพร่ำเพ้อ ละเมอลม
.
ฉันเก็บ ดวงดาว มามอบให้
วิบวับวาว พราว
1873
3
0
หน้าส่วนตัว
