กฤตศิลป์ ชินบุตร
เมื่อควันไฟพวยพุ่งจากปากปล่อง
วิญญาณล่องลอยไปไหนสถาน
มุ่งเมืองฟ้าอมรมหาวิมาน
ฤานรกานต์ซาตานนำตนไป
ล่องลอยแล้วชีวิตพันธนาการ
ดลดวงมานสถิต ณ ทิศไหน
กลั่นเลือดเนื้อพวยพุ่งในเพลิงไฟ
เหลืออะไรคงอยู่ให้จารจำ
ครั้งชีวิตยังคงพงศ์พันธุ์มนุษย์
งามผ่องผุดพุทธพจน์จรดเช้าค่ำ
เกียรติระบิลเล่าขานการกระทำ
เหมือนอยู่ค้ำใต้หล้าประชาชน
แต่หากกิจผิดชอบระบอบอธรรม
ยามลดน้ำตอผุดจึงเป็นผล
เสียงก่นด่าสามานย์ทั้งมณฑล
สิ้นอิทธิพลคนสิ้นบารมี
จงสังวรไว้เถิดกัลยาณมิตร
ชีพน้อยนิดเร่งธรรมอย่าหน่ายหนี
หากชีพม้วยด้วยละกายอินทรีย์
คงความดีจารไว้ในแผ่นดิน