คนลานเทวา
ตั้งเค้ามาแต่ไหน ก็ไม่รู้
ผ่านเผินความเป็นอยู่ เหมือนหลับไหล
สะดุ้งเห็นอีกหน เหมือนรนไฟ
ร้อนแผ่นดินผ่านไป วันเดือนปี
เริ่มบนความเพี้ยนแผก หลงแตกต่าง
เป็นสองฟากแบ่งระหว่าง สองเฉดสี
แยกไม่ออกไปทั่ว แล้วชั่วดี
เพราะมาตรฐานกูมึงมี ความต่างกัน
ต่างความเขลาเอาวาง อ้างหยิบยก
มาตรฐานแบ่งนรก แบ่งสวรรค์
ก็ไม่รู้มาตรฐาน อะไรของมัน
เสียงปาวปาวอยู่ทุกวัน ไม่พอใจ
เห็นพร่ำเพรียกเรียกร้อง ไปทุกหน
เฮ้ย มาตรฐานความเป็นคน เอ็งมีไหม ?
ก่อนจะเรียกร้องมาตรฐาน อะไร
มาตรฐานสำนึกภายใน ยังไม่มี
เอาอะไรไหนตรง มาบ่งวัด
มาตรฐานกำหนัด
2506
8
0
หน้าส่วนตัว
