มองจันทร์งามอร่ามตาคราดึกดื่น ห้วงค่ำคืนที่เงียบและเปลี่ยวเหงา ป่านนี้น้องคงหลับใหลไร้พี่เนาว์ โอ้นงเยาว์แสนห่วงเจ้าดวงมาลย์ วอนโสมสวยทอแสงแห่งฟากฟ้า มวลดาราเรียงร้อยถ้อยประสาน แทนผ้าห่มเหมือนอุ่นอกดั่งวันวาน แทนคำหวานกระซิบแผ่วให้แก้วตา หลับฝันดีเถิดนะยาใจพี่ อยู่ทางนี้แสนหวงและห่วงหา เพียรขอพรวอนพร่ำมนต์จันทรา ช่วยรักษาปกป้องน้องคนดี แม้อยู่ไกลใจพี่ยังคงมั่น รักแจ่มจันทร์แน่แท้มิแปรหนี ดั่งหินผากล้าแกร่งแห่งคีรี จากวจีชายกล้าอาชาไนย
1579
23
0
หน้าส่วนตัว
