ตุ๊กตาไล่เหงา
เคยเหงาเคยเศร้ากับเขาบ้างไหม
ในวันที่โลกไร้สรรพเสียง
เรียบเรียงร้องขับขานผ่านสำเนียง
เห็นเพียงละอองน้ำ...ยามฝนซา...
ข้างกายมีใครบ้างไหมที่เหงา
พวกเขายังร่ำร้องบอกอยู่ไหม
ใครหนอทำพวกเขาเศร้ารินไหล
ยัดเยียดเหงาให้ทิ้งไปไม่คืน...
แม่ที่เคยอยู่พ่อที่เฝ้าดู
ตอนนี้ไม่รู้อยู่ที่ตรงไหน
เปล่าเปลียวเดียวดายไม่สบายใจ
เห็นใครๆเขาพร้อมหน้าอิจฉา...จัง...
โถมกระหน่ำซ้ำเติมเสริมกันเข้าไป
ก็เรามันพวกเดนตายไม่อายเขา
อยู่ตรงนี้ใครเล่าที่เฝ้าเป็นห่วง
เป็นตัวถ่วงของสังคมสมเขาว่า
แต่จะมีไหมสักคนที่เมตตา
มอบการศึกษาให้ข้าบ้างสักครั้ง...
.......แด่น้องๆสีแยกไฟแดง.
1022
13
0
หน้าส่วนตัว
