แดดเช้า
หากหนึ่งลมหายใจใครเคยคุ้น
เปรียบเป็นฝุ่นเกาะดาวที่พราวฝัน
ฝุ่นก้อนใหญ่ได้หลอมพร้อมรวมกัน
เป็นหนึ่งดาวเสกสรรสร้างหนึ่งใจ
ฉันเป็นดาว เธอเป็นดาว ต่างพราวฟ้า
ต่างปั้นหนึ่งศรัทธาคุณค่าใส่
ดาวหนึ่งดวงห่วงหาหนทางไกล
ดาวอีกดวงคิดถึงใครเคยผ่านมา
เธออาจช้ำกล้ำกลืนยืนไม่ไหว
ฉันยังมีหวังอันไกลไขว่คุณค่า
เธอเข็ดขยาดหวาดฝันวันเวลา
ฉันยังกล้าเสี่ยงก้าวทั้งหนาว-ร้อน
ในเส้นทางระหว่างกัน ผันมาพบ
ขั้วบวกลบยังดึงแรง แห่ง หนัก-อ่อน
ความไหวเอนเล่นงานใจเธอไหวรอน
ความหนักแน่นสะท้อน สอนฉันเดิน
ระหว่างเส้นเร้นเงา เป็น "เรา" สร้าง
เป็นแสงบางเยื่อใยในนานเนิ่น
วาดสะพานสานไปไม่ขาดเกิน
สู่ห้วงเนิน