กันนาเทวี
ล้มให้หมดกลไกไทยพี่น้อง
ใยเราต้องช่วยเหลือเกื้อกูลฉันท์
อยู่กันอย่างตัวใครก้อตัวมัน
เดือดร้อนกันช่างใครฉันไม่แคร์?(อย่างนั้นหรือ)
ไทยยุคใหม่ก้าวหน้าข้าเดินห้าง
ฝันที่กลางทุ่งนานั้นยิ่งแย่
ทั้งปุ๋ย ยา หนี้สินใครดูแล
คงเหลือแต่ชื่อไทยในโลกา
แสนอนาถไม่รู้ตัวกลัวลำบาก
คิดหรือหากใครยึดครองจะหรรษา
มาบัดนี้เกือบสิ้นเขาตีตรา
ทั้งร้านค้าสื่อสารและน้ำไฟ
(เป็นของเขาเราก็ซื้อแพงขึ้นเรื่อยๆ
แต่ของเรากดราคาซื้อถูกๆ)
จากโรงงานโรงเรียนและโรงหมอ
เขาซื้อต่อหากปล่อยไม่แก้ไข
แต่ละยุคทยอยขายออกไป
อ้างเปลี่ยนใหม่เสรีมีราคา
เปลี่ยนทรัพย์สินเป็นทุนหมุนเวียนคล่อง
เถอะขอร้องใครกันแน่รุ
1946
3
0
หน้าส่วนตัว
