หัวใจปีกขาว
ไม่เข้าใจ ความใน ที่มีอยู่
ไม่เคยรู้ ว่าทำไม เป็นแบบนี้
ไม่เคยรัก ไม่เคยชอบ บทกวี
คิดว่ามี แต่ลิเก ที่ร้องกัน
เหมือนมีฟ้า มาบันดาล ขานขีดเส้น
ให้ได้เห็น สุนทรีย์ ที่สร้างสรรค์
ที่เคยเกลียด เคยไม่ชอบ ก็หายพลัน
เปลี่ยนจิตใจ ให้รักมั่น บทกวี
นั่งฝึกเขียน ฝึกอ่าน ฝึกเรียงร้อย
เป็นท่วงถ้อย ทำนองคำ อย่างสุขี
ขอขอบคุณ เพื่อนคนหนึ่ง นายกวี
เธอผู้ที่ บังคับฉัน ให้ฟังกลอน
แม้ว่าฉัน ไม่เก่งกาจ ไม่อาจหาญ
จะแต่งตาม เหมือนที่เธอ ได้สั่งสอน
ได้แค่นี้ ก็เปรียบเหมือน กับได้พร
นั่งแต่งกลอน นึกขอบคุณ นายกวี
ขอฝากตัว ฝากกลอน ไม่ค่อยเพราะ
ไม่เสนาะ ขอผู้อ่าน อย่าวิ่งหนี
สัญญาว่า จะพยายาม ท
1227
8
0
หน้าส่วนตัว
