ศรีสมภพ
ฉันไม่มีปืน.. แต่ยังยืนสอน
ฉันไม่อาทร.. จะสอนเด็กรู้
ฉันไม่คาดหวัง.. แต่ยังเป็นครู
ฉันไม่เคยรู้.. จะอยู่หรือตาย
ฉันไม่เคยคิด.. ถึงชีวิตนั่น
ฉันไม่เคยยั่น.. แม้เหตุการณ์ร้าย
ฉันไม่เคยสน.. ร่างป่นชีพวาย
ฉัยไม่เคยอาย.. ในการทำดี
ฉันจะดำรง.. คงอยู่สู้ไป
ฉันจะสอนให้.. เด็กได้วิถี
ฉันจะสร้างสรรค์.. ทั่วกันทุกที่
ฉันจะขอพลี.. แม้ชีวาวาย
ฉันคือครูใต้ .. ที่ใครมองข้าม
ฉันคือนิยาม .. ของความยิ่งใหญ่
ฉันคือมนุษย์.. แม้สุดกลัวตาย
ฉันคือครูไทย.. ยิ่งใหญ่อุดมการณ์
ฉันไม่มีปืน.. ยังฝืนสอนอยู่
ฉันไม่คิดสู้.. ผู้ร้ายใครนั่น ?
ฉันไม่คิดค่อน.. จะสอนอีกนาน
ได้โปรดสงสาร.. ฉันนั้น คื
3088
1
0
หน้าส่วนตัว
