คนกุลา
.
เมฆสีขาวราวธงริ้วรับทิวเมฆ
เทือกเขาเอกเขนกทับดุจหลับไหล
ข้าวเพิ่งย้ายแปลงกล้ามาไวไว
ขังน้ำใสคลอนากอกล้าเรียง
คนบ้านนาอยู่ก็ชินกินก็ง่าย
พอแดดบ่ายมุมทะแยงแดดแดงเฉียง
เด็กเริ่มสาวออกหาปลามามองเมียง
ซึ่งพอเพียงตามประสาบ้านนาไกล
ที่ริมคูปูนาข้าวกล้างอก
ใบระลอกดุจคลื่นเขียวเรียวไสว
พุทธรักษาร่าดอกแดงแกว่งลมไกว
เย็นน้ำใสไหลเย็นเช่นทุกวัน
สาวนาน้อยคอยอยู่นาอาจว้าเหว่
เมื่อหนุ่มเร่ราร้างเดินทางฝัน
ทิ้งบ้านนาลาดอยลืมรอยจันทร์
อย่าลืมวันหน้าเกี่ยวเก็บเรียวรวง
จะรออยู่กับนาทำหน้าที่
จะรอพี่กลับนามารับช่วง
วันเก็บเกี่ยวข้าวกล้าพี่อย่าลวง
สมน้องหวงข้าวใหม่ไว้ให้พี่ชิม
.
2330
15
0
หน้าส่วนตัว
