หน้าส่วนตัว
๏ บนถนนยาวไกลไม่รู้จบ
วนซ้อนทบเส้นทางหว่างเธอ-ฉัน
เวียนคดเคี้ยวคงเห็นเช่นทุกวัน
ปลายเส้นทางสายนั้นที่ใจเธอ
ในคืนโศกกลางฝนยังทนหนาว
พายุโหมใจร้าวท่วมล้นเอ่อ
ทิ้งเป็นแอ่งน้ำฟ้าน้ำตาเพ้อ
รอหวังเก้อกว่าถึงซึ่งปลายทาง
หลายครั้งคราเดียวดายในความเศร้า
อยู่กับเงาอุปสรรคที่ดักขวาง
แม้พยายามสุดใจไม่ปล่อยวาง
เพื่อจบลงหลงคว้างบนทางเดิม
นานแสนนานยังคงอยู่ตรงนี้
บนวิถีไกลเห็นเช่นแรกเริ่ม
รอเธอนำความรักมาตักเต
1815
12
0
